Mamy na Sądecczyźnie najmłodsze Sanktuarium Maryjne w diecezji. Maryja wyprasza tutaj potrzebne łaski

Z pewnością przełomowy w księdza kapłańskim życiu był rok 2017. To właśnie wtedy ksiądz biskup Andrzej Jeż mianował księdza proboszczem Parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tyliczu. Jak ksiądz zareagował na tę decyzję?  

Czy przełomowy to trudno powiedzieć. Na pewno był to rok, w którym trzeba było podjąć kolejne wyzwanie, które postawił przede mną ks. biskup Andrzej Jeż. Decyzja księdza biskupa może nie była jakimś wielkim zaskoczeniem, bowiem po 7 latach bycia proboszczem w parafii, zwłaszcza na pierwszym probostwie, można się spodziewać, że biskup może zaproponować pracę w innej parafii. Na pewno znamiennym był fakt, że ksiądz biskup zadzwonił do mnie z tą propozycją w dniu 21 rocznicy moich święceń kapłańskich i do dziś odbieram to jako wyjątkowy prezent.

Jakie obawy księdzu towarzyszyły? Co było najtrudniejsze na początku?

Do momentu nominacji, nie znałem Tylicza. Wiedziałem, że taka parafia jest w diecezji, ale nigdy wcześniej w Tyliczu nie byłem. Później dowiedziałem się, że jest to najmłodsze sanktuarium maryjne w diecezji i wtedy już nie miałem żadnych obaw. Analizując moje dotychczasowe życie można łatwo dostrzec, że Matka Boża towarzyszyła mi od zawsze. Ochrzczony zostałem w Sanktuarium Matki Bożej w Odporyszowie, moja rodzinna parafia jest pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej w Dąbrowie Tarnowskiej i wspomniana już piesza pielgrzymka na Jasną Górę. W Pasierbcu również byłem „pod płaszczem” Matki Bożej, a pracując w Biurze Pielgrzymkowym dane mi było wiele razy nawiedzać Sanktuaria Maryjne Europy. Kwiatonowice to również parafia pod wezwaniem Matki Bożej, no i Tylicz – Sanktuarium Maryjne. Kiedy jest się pod nieustanną opieką Matki Bożej, czy można mieć jakieś obawy?

Zobacz też Ta parafia jest niezwykła. Tutaj Maryja z cudownego obrazu tuli do serca swoje dzieci

27 sierpnia 2016 r. To bardzo ważna data dla wszystkich parafian z Tylicza. To właśnie w tym dniu, podczas uroczystej Eucharystii, bp Andrzej Jeż dokonał historycznego aktu podniesienia kościoła p.w. Imienia Maryi w Tyliczu do godności Sanktuarium Matki Bożej Tylickiej - Opiekunki Rodzin i Uzdrowienia Chorych.

Mamy to szczęście, że Tylicz żyje w cieniu Sanktuarium Matki Bożej, którą czcimy tu jako Opiekunkę Rodzin i Uzdrowienie Chorych. To, że Matka Boża Tylicka wysłuchuje naszych próśb, świadczą z jednej strony wota umieszczone w prezbiterium naszego kościoła, które są wyrazem wdzięczności wobec Maryi, z drugiej liczne podziękowania za otrzymane łaski odczytywane w czasie nowenny do Matki Bożej, która odprawiamy w każdą środę. Nasze sanktuarium jest najmłodszym sanktuarium maryjnym w diecezji, ale możemy się poszczycić tym, że chyba zarazem jedynym, które jest nawiedzane przez tak liczne grupy pielgrzymów, kuracjuszy, wczasowiczów i turystów.

W 2019 roku nasze sanktuarium nawiedziło ponad 270 grup, z których każda liczyła około 50 osób. Oczywiście, później nastąpił spadek spowodowany pandemią, ale ten ruch pielgrzymkowy znów się odradza. Ponad 270 autokarów w ciągu roku, jak na tak młode sanktuarium to myślę, że nie jest to tylko ludzka zasługa. Mamy świadomość, że nie każda z tych grup to typowi pielgrzymi, ale my jako duszpasterze robimy wszystko by z kuracjuszy, wczasowiczów i turystów „zrobić” pielgrzymów, o co zresztą prosił mnie ks. biskup Andrzej Jeż wręczając mi nominację na proboszcza tutejszej parafii.

Tylicz to piękne i malownicze miejsce. Zachwyt turystów i pielgrzymów wzbudzają piękne kościoły, cerkwie i dróżki Maryjne, które znajdują się tuż obok świątyni parafialnej. Idąc tymi dróżkami, przystając przy tak licznych kapliczkach i czytając tak wiele dających do myślenia tekstów, wierni mogą tutaj przeżyć prawdziwe rekolekcje.

Większość sanktuariów ma swoje zaplecze: modlitewne, rekolekcyjne, noclegowe. My również możemy poszczycić się takim zapleczem w postaci Dróżek Maryjnych i do niedawna Golgoty. Miejsce to, o czym informuje napis nad bramą wejściową, jest miejscem: modlitewno-refleksyjno-patriotycznym.  Rzeczywiście, każdy nawiedzający to miejsce, może pomodlić się, podumać nad swoim życiem i zastanowić nad swoją miłością do Ojczyzny. Służą temu kapliczki z tajemnicami różańcowymi, liczne tablice z sentencjami, cytatami, fragmentami papieskich przemówień itp. Dodam tylko, że wszystkich liter wyrytych na kamiennych tablicach jest ponad 50 tysięcy.

Jeszcze do niedawna tuż obok świątyni parafialnej mogliśmy podziwiać piękną Golgotę, która była jednym z symboli Tylicza. Co się z nią stało? Dlaczego została rozebrana?

Niestety, jesienią zeszłego roku musieliśmy Golgotę rozebrać, ze względu na to, że stanowiła zagrożenie dla nawiedzających ją pielgrzymów i turystów. Powstały pęknięcia i nie dało się tej budowli uratować. Jednak już rozpoczęliśmy starania by tę Golgotę – może w nieco zmienionej bryle, ale jednak – odbudować. Mam nadzieję, że uda nam się to z Bożą i ludzką pomocą. 

Czas szybko mija. 10 sierpnia minie sześć lat księdza posługi w Tyliczu. Jakie dostrzega ksiądz mocne strony tutejszej wspólnoty parafialnej? A z jakimi trudnościami się boryka?

Jak w każdej parafii są dziedziny, które cieszą, dają satysfakcję, ale i są sprawy, które mogłyby wyglądać lepiej.  Na pewno cieszy fakt, że liczba osób uczestniczących w niedzielnych mszach w zasadzie nie zmieniła się na gorsze po pandemii. Na pewno duża liczba osób spowiadających się w naszym sanktuarium jest dobrym sygnałem, że sumienia ludzi są wciąż wrażliwe. Niepokoi zapewne fakt słabej frekwencji dzieci i młodzieży na różnych nabożeństwach, ich małe zaangażowanie w grupy parafialne typu ministranci, lektorzy, dziewczęca służba maryjna, gdzie mogło by być ich zdecydowanie więcej. Ale mam nadzieję, że pod płaszczem Matki Bożej ta pobożność będzie jednak wzrastać z roku na rok. 

Dalszą część wywiadu Rafała Gajewskiego z księdzem proboszczem Piotrem Fiksakiem przeczytacie w lipcowym numerze miesięcznika „Sądeczanin”. W czasopiśmie znajdziecie bogaty, liczący ponad 30 stron, materiał o Parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tyliczu, który powstał w ramach naszego cyklu "Parafie Sądecczyzny". Zachęcamy do lektury. 

Gdzie kupić miesięcznik „Sądeczanin”?

Tradycyjne, papierowe wydanie „Sądeczanina” znajdziecie w punktach dystrybucji prasy na terenie miasta Nowego Sącza i w innych miejscowościach, a także w kościołach w Tyliczu. 

Nowy Sącz:

• Księgarnia ALFABET, Nowy Sącz, ul. Jagiellońska 5
• Księgarnia-Antykwariat BESTSELLER, Nowy Sącz, ul. Sobieskiego 1
• Firma Handlowa DANEK, Nowy Sącz, ul. Barbackiego 45
• MUSICBAN, Nowy Sącz, ul. Barbackiego 15
• Kiosk wielobranżowy, Nowy Sącz, ul. Jagiellońska 23
• Spółdzielnia Ogrodnicza Ziemi Sądeckiego, Nowy Sącz, ul. Chopina 10
• Sklep Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej, Nowy Sącz, ul. Sobieskiego 22
• ADeeM – Dariusz Migacz, ul. Lwowska 66A, Nowy Sącz

Poza miastem:

• Niskowa: Sklep spożywczo-przemysłowy „Od A do Z”, Niskowa 180 (gmina Chełmiec)
• Kamianna: Pasieka Barć Kamianna, Kamianna 17 (gmina Łabowa)
• Brzezna: Sklep spożywczo-przemysłowy BEATRICZE, Brzezna (gmina Podegrodzie)
• Łącko: Firma Handlowa PASOŃ, Łącko 214
• Grybów: SHP SKŁADNICA GRYBÓW, ul, Rynek 1, Grybów
• Stary Sącz: Kiosk TRAFIKA, ul. Rynek 12, Stary Sącz

Przypominamy o ofercie prenumeraty naszego miesięcznika, którą można rozpocząć w dowolnym momencie. Po wykupieniu prenumeraty "Sądeczanina" co miesiąc na wskazany adres będziemy wysyłać za pośrednictwem poczty najnowsze wydanie periodyku. Więcej informacji: 

Małgorzata Sitek - tel. 18 475 16 31, mail: [email protected]
Bogusława Berdychowska - tel. 18 475 16 26, mail: [email protected]

Lipcowy miesięcznik będzie również dostępny w formie e-wydania. 

[email protected] Fot. R. Gajewski