Niemcy wyznaczyli nagrodę za głowę Roberta Schumana, ojca zjednoczonej Europy

Wydarzyło się to 9 maja 1950 roku w dźwigającej się dopiero z powojennych zgliszczy Europie. Nastąpiło w warunkach trwającej zimnej wojny i zapewne również z jej powodu. Francuski minister spraw zagranicznych Robert Schuman ogłosił deklarację, która zapoczątkowała proces budowy Wspólnoty Europejskiej, stała się kamieniem węgielnym przyszłej Unii. 

Celem deklaracji było zapoczątkowanie budowy nowej organizacji ponadnarodowej, otwartej również dla innych krajów europejskich, mającej stworzyć wspólny rynek węgla i stali między Francją i Niemcami. Była to Europejska Wspólnota Węgla i Stali. I tak wszystko się zaczęło...

Zobacz też: kiedy Europa zacznie odmrażać gospodarkę?

Robert Schuman urodził się w w roku 1886 w przygranicznym regionie francusko-niemieckim. Jego ojciec był Francuzem, który stał się Niemcem wskutek zagarnięcia tych terenów przez Niemcy. Schuman, urodzony więc jako obywatel Niemiec, stał się zaś Francuzem, gdy w 1919 roku tereny Alzacji i Lotaryngii wróciły do Francji. W wyniku tych doświadczeń, a być może wskutek tego, co spotkało go ze strony hitlerowskiej Rzeszy (jako znany polityk wstąpił do francuskiego ruchu oporu; aresztowany, uciekł z transportu do obozu koncentracyjnego Dachau, przez trzy lata ukrywał się na południu Francji, a za jego głowę Niemcy wyznaczyli nagrodę 100 tys. reichsmarek) uznał, że tylko trwałe pojednanie z Niemcami może stanowić podstawę dla zjednoczonej Europy.

Przed I wojną światową Schuman studiował  prawo, ekonomię, filozofię polityki, teologię i statystykę na uniwersytetach w Bonn, Monachium, Berlinie i Strasbourgu. Po 1918 roku został posłem francuskiego parlamentu i wszedł do rządu. Po II wojnie był premierem, ministrem finansów i sprawiedliwości. Jako francuski minister spraw zagranicznych, we współpracy z Jeanem Monnetem opracował plan, znany na całym świecie jako plan Schumana, który ogłosił 9 maja 1950 roku. Datę tę uważa się za narodziny Unii Europejskiej. Schuman zaproponował wspólną kontrolę produkcji węgla i stali - materiałów niezbędnych dla przemysłu zbrojeniowego. Idea zasadzała się na przekonaniu, że kto nie ma kontroli nad produkcją węgla i stali, ten nie będzie w stanie wypowiedzieć żadnej wojny.

Plan przyjął niemiecki kanclerz Adenauer. Niedługo potem do planu przystąpiły również rządy Włoch, Belgii, Luksemburga i Holandii. W kwietniu 1951 roku sześć państw podpisało porozumienie o Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali w Paryżu. Schuman pełnił funkcję prezydenta Parlamentu Europejskiego w latach 1958–1960. Brał także aktywny udział we wszystkich najważniejszych dokonaniach powojennej Europy: powstaniu planu Marshalla, powołaniu Rady Europy i NATO. ([email protected])