Miejsce kobiet w chrześcijaństwie

Na łamach Pisma św. odnajdujemy wiele kobiet, które przyczyniły się do ocalenia swojego narodu, były walecznymi bohaterkami czy po prostu bez granic wspierały swoje rodziny.

Jedną z kobiet, które zasługują na naszą uwagę była Rut- wierna żona i oddana, dobra synowa. Rut Moabitka żyła w czasach, gdy po śmierci Jouzego w krainie judzkiej nastał głód. Wtedy też Elimelek- przyszły teść Rut, wraz z żoną Noemi i synami wyszedł z rodzinnego Betlejem, aby osiąść się w Moabie. Gdy Elimelek zmarł Noemi została sama. Jej synowie ożenili się z kobietami z narodu moabskiego. Żoną jednego z nich była Rut. Niestety synowie Noemi również zmarli. Kobieta została wtedy sama z synowymi. Dowiedziawszy się, że w Izraelu nie ma już głodu, postanowiła wrócić do rodzinnego Betlejem. W drogę tę postanowiła wybrać się z nią Rut, która zamiast zostać w kraju jej przodków poszła do obcego jej miasta wraz z teściową, przyjmując jej wiarę oraz opiekując się nią. W Księdze Rut w rozdziale 1 czytamy: „gdzie ty pójdziesz, tam ja pójdę gdzie ty zamieszkasz, tam ja zamieszkam, Twój naród będzie moim narodem, A twój Bóg będzie moim Bogiem” (Rt 1,16). Kobieta zapewnia także swej teściowej pożywienie, zbierając na polu resztki po żniwach. Właśnie w ten sposób poznaje bogatego krewnego Noemi, Booza, który zakochuje się w niej. Wkrótce Rut zostaje jego żoną i rodzi syna Obema, który był ojcem Jessego- od niego pochodzi Dawid.

Bez wątpienia niezwykle odważną kobietą była również królowa Estera- żona perskiego króla Kserksesa (Achaszwerosza), która ratuje swój lud (naród wybrany) przed zagładą. Estera była sierotą wychowywaną przez Mardocheusza, wraz z innymi członkami rodu żyła w bogatym mieście Suza w monarchii perskiej. Przez chorą, urażoną ambicję Hamana (najwyższego urzędnika perskiego) naród żydowski miał zostać wymordowany. I wtedy pojawia się Estera. Kobieta udaje się do króla, należy dodać, że bez zaproszenia, aby prosić go o zmianę rozkazu. Estera mogła zginąć, jednak mimo wszystko nie zrezygnowała z tego jakże ryzykownego kroku. Król przyjął ją bardzo przychylnie i obiecał wydać ucztę na jej cześć. Estera opowiedziała wtedy królowi o zadufaniu Hamana. Król zamiast ścigać naród wybrany ukarze swego urzędnika. W ten sposób piękna i delikatna kobieta uratowała cały naród przed zagładą.

Także w Nowym Testamencie odnaleźć możemy niezwykłe kobiety, wspierające Jezusa na drodze do zbawienia. Weźmy tutaj choćby Marię Magdalenę, która do końca stała pod krzyżem wraz z Janem oraz Maryją. Wczesnym rankiem wyszła do grobu Jezusa, aby namaścić Jego ciało. Kiedy z przerażeniem odkryła, że kamień przy grobie jest odsunięty pobiegła po Piotra i Jana. To jej ukazał się Jezus po zmartwychwstaniu, jej także powierzył bardzo ważną misję- ogłoszenia Dobrej Nowiny uczniom. To właśnie ona (wraz z innymi kobietami) stała się świadkiem zmartwychwstania Jezusa.

Kolejną kobietą jest Weronika, obecna przy Jezusie w najtrudniejszych chwilach Jego życia- podczas Drogi Krzyżowej. Pokonując strach przed rzymskimi żołnierzami, dostała się do zmęczonego i zakrwawionego Jezusa, aby otrzeć Jego twarz. Ten mały, dla kogoś nic nie znaczący gest, jakże był potrzebny Jezusowi- właśnie wtedy, kiedy prawie wszyscy Go opuścili. Weronika zjawia się jakby znikąd. Wcześniej nie czytamy o niej na kartach Ewangelii. Po cichu pojawia się w najbardziej potrzebnym momencie i również po cichu znika.

Największą i najodważniejszą z kobiet była oczywiście Maryja- Matka Boża, zawsze pokornie krocząca za swym synem, będąca z nim do samego końca.

Kobiety w historii zbawienia odegrały szczególną rolę. W Starym Testamencie zawsze były przy swym narodzie, niejednokrotnie ratując go przed zagładą. Pokazane tutaj kobiety są tylko przykładami, na kartach Biblii odnaleźć można więcej takich kobiet. Podwładnych i cichych, ale w odpowiednim momencie niezależnych i odważnych. Również Nowy Testament ukazuje nam wiele pań idący za Zbawicielem i odgrywających znaczącą rolę w historii Zbawienia, w swojej kobiecości, przymiotach i dokonaniach niczym nie ustępując przykładom starotestamentalnym, a miejscami nawet je przewyższając.

Paulina Fabiś- Rychel

fot. pixabay