Ów „koniec” miłości rozegrał się w miejscu, które nazywamy Wieczernikiem

[...]

„Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (J 13,1). Ten czuły i wzniosły prolog zawsze jest odpowiedni, gdy mowa o scenach z Wielkiego Czwartku i o scenach, które wiąże z nim wspólnota miejsca.

Ów „koniec” miłości rozegrał się w miejscu, które nazywamy Wieczernikiem, czyli wysoką salą na górze Syjon, usytuowaną w stosunku do krzyża całkiem na południu, najdalej po prawej stronie Jezusa, w odległości 790 metrów.

Pamiętamy, że góra Syjon wieków chrześcijańskich nie jest starożytnym Syjonem Dawidowym. Nowożytny, jeśli tak można powiedzieć, Syjon (pochodzący zaledwie z IV wieku), w znacznej mierze przejął nazwę od Wieczernika, nie mógł więc nadać tej nazwy miejscu. Na tym zachodnim wzgórzu są pewne wspomnienia, o których należy powiedzieć, by w naszych pobożnych wizjach zaprowadzić nieco jasności. [...]

Od zarania tradycja chrześcijańska przypisuje uczniom posiadanie na własność domu, w którym dokonało się ustanowienie Eucharystii i zesłanie Ducha Świętego. Prawdę mówiąc, zastanawiano się, czy oba te wydarzenia rozegrały się na tej samej scenie. Można by w to wątpić, gdyż ewangeliczny opis nie jest jednoznaczny. Czy jednak, by stanowczo się ku temu skłonić, nie wystarczy, żeby opis ten umożliwił identyfikację? Nasi ojcowie podobnie jak my sprzeciwiali się kawałkowaniu wspomnień tak głęboko powiązanych pod względem faktograficznym i tak ściśle splecionych ze sobą duchowo.

Jezus i Jego bliscy sprawują Paschę w domu, w którym są u siebie. Będąc wiecznie gośćmi, tutaj mogą przychodzić bezpiecznie i o każdej porze. Na pewno nie mają w Jerozolimie wielu takich domów. Ten, który „nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć” (Mt 8,20), bynajmniej nie przemieszcza się bez przerwy. Gdy zresztą to właśnie mieszkanie raz się stało świadkiem najwznioślejszego wylania łask i najbardziej tajemniczego ustanowienia, jakie widział świat, musi mieć osobliwą siłę przyciągania. [...]

Co Jezus widział z krzyża, Antonin-Dalmace Sertillanges OP, wydawnictwo W drodze, 2022