Trwa wczytywanie strony. Proszę czekać...
Czwartek, 28 marca. Imieniny: Anieli, Kasrota, Soni
24/08/2018 - 12:00

Dziurbiel & Tanaka: ona z Nagano, on pochodzi z Muszyny

Chiemi Tanaka i Krzysztof Dziurbiel to nie tylko utalentowany duet fortepianowy, ale i młode, japońsko-polskie małżeństwo. Zostali zaproszeni do cyklu Krynickich Spotkań z Artystą, który towarzyszył (11 – 18 sierpnia) 52. Festiwalowi im. Jana Kiepury. Ich koncert publiczność przyjęła owacjami na stojąco. Krzysztof pochodzi z Muszyny, Chiemi z Nagano, a mieszkają w austriackim Grazu.

Kilka dni temu zabrzmiały ostatnie  akordy 52. Festiwal i. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju. Jakie są Wasze festiwalowe wspomnienia?

- Niezapomniane! Spotkaliśmy się z bardzo gorącym przyjęciem. Jest niesamowitym przeżyciem, gdy publiczność z tak wielką euforią reaguje na nasze występy. Wykonywaliśmy pierwszą część „Szeherezady”, poematu symfonicznego Mikołaja R. Korsakowa, który kompozytor  opracował na cztery ręce. Uznaliśmy, że orientalne klimaty dobrze wpasują się w program, gdyż gościem jednego z wydań Krynickich Spotkań z Artystą była japońska sopranistka Mari Moriya. Mamy nadzieję, że nasz udział w festiwalu kiepurowskim w przyszłości zaowocuje kolejnymi zaproszeniami, a publiczność będzie miała ochotę przychodzić na nasze koncerty.

Jak doszło do zaproszenia Was do uczestniczenia w tym bardzo popularnym cyklu?

- Przed kilku laty poszukiwano pianisty do grania w południe festiwalowych hejnałów. Następnie zupełnie przypadkowo, potrzebne było zastępstwo, podczas „Krynickich Spotkań z Artystą”. Dzięki temu poznałem Elżbietę Gładysz, prezesa Stowarzyszenia Miłośników Opery Aria z Krakowa, która zaufała mi i zaczęła zapraszać do udziału w tym  programie. W styczniu tego roku zostaliśmy zaproszeni również na koncerty w Krakowie,  jako duet fortepianowy.

Trudno się gra w duecie?

-  Zależy od utworu i od tego, czy gramy na dwa fortepiany, czy na jednym, na cztery ręce. Na jednym instrumencie, osoba grająca bas secondo, musi się w pełni dostosować do wymogów primo, osoby która gra tzw. „góry”. To też kwestia wzięcia pedału, który zasadniczo bierze secondo, ale dla primo. Jest to trochę nienaturalna funkcja, której jako soliści się nie uczymy. Niewątpliwie, jest to  ciężka praca! Wymaga zrozumienia intencji drugiej osoby,  które podczas koncertu się zmieniają. Musimy w pełni siebie rozumieć, rozumieć nasze intencje, przedyskutować je, wypracować kompromis pomiędzy naszymi ideami oraz codziennie ćwiczyć.

Mieszkacie w Grazu, w Austrii. W jakich konkursach braliście ostatnio udział?

- Byliśmy na dwóch konkursach. Niedaleko Bari we Włoszech, na którym zdobyliśmy wyróżnienie. Naszymi konkurentami były chóry, orkiestry, zespoły dęte, ponieważ kategoria była totalnie wymieszana. I na początku czerwca, niedaleko Florencji, gdzie w kategorii muzyki kameralnej zajęliśmy drugie miejsce.

Macie już koncertowe plany na 2019?

- Otrzymaliśmy  sporo ciekawych propozycji na kolejny rok. Negocjujemy koncerty w Wenecji i Grazu, w związku z którym mamy wielkie nadzieje na przyszłość. Planujemy też koncerty w Polsce, w tym w Krynicy. Przygotowujemy sonatę  B - moll Fryderyka Chopina, w opracowaniu na dwa fortepiany. A informacje o nadchodzących koncertach publikujemy na facebooku

Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała Małgorzata Kareńska fot. aut.







Dziękujemy za przesłanie błędu