W Bardejovie życie kulturalne kwitnie. Zapowiada się lato pod batutą Beli Kelera

Béla Kéler (urodził się w Bardejovie 13 lutego 1820, zmarł w Wiesbaden 20 listopada 1882), naprawdę nazywał się Albert Paul von Kéler i pochodził ze szlacheckiej rodziny protestanckiej. Rodzina Kélerów otrzymała od króla Leopolda w XVII wieku przywileje szlacheckie z prawem do używania własnego herbu. Ojciec Štefan Kéler pracował w Bardejowie jako senator gminy oraz jako kierownik szkoły i kościoła Kościoła Ewangelickiego.

Matka Anna, urodzona Oboje, opiekowała się liczną rodziną i wychowała w sumie 14 dzieci. Po ukończeniu studiów w Lewoczy, Debreczynie i Preszowie młody Albert Paul miał zostać rolnikiem. Jego silne zamiłowanie do muzyki zaprowadziło go ostatecznie do Wiednia, gdzie wygrał przesłuchanie na pierwszego skrzypka w orkiestrze słynnego Theater an der Wien. Przebywał tam przez 9 lat, intensywnie uczył się harmonii i kontrapunktu, wreszcie zaczął komponować. Pod batutą słynnego autora operetki, Franza von Suppé, jego Uwertura romantyczna została wykonana w tym teatrze po raz pierwszy na publicznym koncercie. (Później ukazał się jako op. 75)

W 1854 r., już jako dyrygent orkiestry J. Sommera w Berlinie, nową publiczność zyskał dzięki swojemu uduchowionemu Sturmgalopowi. Zaczął używać nazwiska Béla Kéler. Często dyrygował swoimi koncertami ze skrzypcami w ręku, zgodnie z ówczesnymi zwyczajami. Następnie był Hamburg, Wiedeń i Budapeszt. Przyjął stanowisko kapelmistrza wojskowego w 10. pułku piechoty hrabiego Mazuchelli. Następnie osiadł na stałe w Wiesbaden, gdzie pełnił funkcję dyrektora muzycznego księcia Nassau, a także dyrygował orkiestrą uzdrowiskową. Wyjechał z Wiesbaden na długie podróże koncertowe do Niemiec, Szwajcarii, Francji i Anglii. Z łatwością komponował muzykę promieniejącą światłem i optymizmem, pełną upajająco pięknych melodii i mrocznych harmonii.

Był niezwykle pracowity i całe swoje płodne życie poświęcił muzyce. Z każdego koncertu, który dyrygował, odkładał drukowany program. W jego spuściźnie zachowało się 11 tomów oprawionych programów. Możemy uzyskać dokładny obraz ilości i repertuaru jego koncertów. Na przykład w 1871 prowadził niesamowite 366 koncertów.

Za jego życia kompozycje Kellera zostały opublikowane przez dwunastu wydawców w całej Europie. Bote & Bock w Berlinie jest na pierwszym miejscu z 48 utworami. Sama rozległa działalność wydawnicza świadczy o wielkim sukcesie kompozytora, walorach i popularności jego utworów. W tym miejscu przedstawmy przynajmniej krótką statystykę jego pracy. Na pierwszych miejscach dominuje 27 wielkich walców i 27 marszów, dalej 20 cardas, 18 polech, 15 pieśni, 13 galopów, 10 uwertur itd. Wiele piosenek nie zachowało się lub zaginęło. Cała spuścizna kompozytora, którą Kéler przekazał miastu Bardejov, jest przechowywana w zbiorach miejscowego muzeum i obejmuje 263 tytuły.

Autorka wystawy, Marta Augustinská, z domu Fedorková urodziła się w 1950 roku w pięknej wsi Chmeľová. gdzie mieszka i pracuje w położonym 5 km od Bardejova uzdrowisku Bardejovské Kúpele. Rysowanie i malowanie dzieci - stało się jej hobby na całe życie i stało się życiowym credo „zobaczyć i uchwycić piękno wokół siebie”. - Człowiek, pejzaż, niekończące się pola kwiatów, zapach natury, drewniane domy, iskrzące się strumienie i skrzypiący śnieg, chcę to wszystko uchwycić w moich obrazach - mówi o sobie Marta Augustinská. - Pracuję ołówkiem, suchym pastelem, olejem, akrylem. W ostatnich latach doszło również malarstwo witrażowe.

Mikroprojekt „Przystanek Kultura” współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Interreg V-A Polska – Słowacja 2014 – 2020.