Meteoryt z Lenartova. Astronomiczna ciekawostka na Słowacji

Cały świat emocjonuje się deszczem meteorytów, które w piątek rozprysły się nad Uralem, w okolicach Czelabińska w Rosji, tymczasem parę kroków od południowej granicy Polski, na Słowacji w Lenartovie w 1814 roku znaleziono największy meteoryt jaki spadł w Europie środkowej.

Mógł on znaleźć się na Ziemi nieco wcześniej, ale odkryto go dopiero w październiku 1814 roku. Znaleziono go w okolicach najwyższego szczytu w tym rejonie (827 m npm). Meteoryt ważył 108,5 kg.

Kamieniem z Kosmosu obdarowano różne muzea na świecie: 76,5 kg jest w Muzeum Narodowym w Budapeszcie (w 1814 roku wioska należała do Węgier) , 3,5 kg znajduje się w Tubingen, 3,25 w Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu, 0,25 kg w Muzeum Historii Naturalnej w Chicago, 375 g w Muzeum Narodowym w Pradze i około 2 kg w brytyjskim muzeum.

Władze Lenartova starają się o zwrot chociaż kawałka tego meteorytu. Na pewno dodałoby to prestiżu tej małej, zagubionej miedzy górami wioski, liczącej zaledwie 1000 mieszkańców, o której pierwsza wzmianka pochodzi z 1427 r.

Wioska Lenartov położona jest przy drodze z Leluchowa do Bardjowa, tuż pod przełęczą oddzielającą Beskid Sądecki od pasma Cergova.

Meteoryt Lenartov stał się szybko obiektem badań nowej dziedziny nauki meteorytyki. Po raz pierwszy wspomina o nim dr Tehel, kustosz Muzeum Przyrodniczego w Budapeszcie, w 1815 roku. W 1863 Reichenbach wykazał w nim istnienie płytek troilitu.

Meteoryt Lenartov badano też później pod kątem występowania w nim tlenu, wodoru i azotu. Skład chemiczny meteorytu: żelazo Fe – 91,93%, nikiel Ni – 8,78%, kobalt Co – 0,53%, fosfor P – 0,30%, śladowe ilości: germanu Ge, galu Ga, irydu Ir. (s), Wiesław Piprek, Wikipedia

Skomentuj