Regionalne przepisy na pyszne drugie dania z dawnych lat. Jak wyglądały obiady?

Obecnie coraz to częściej odchodzi się od spożywania na co dzień dwóch dań. Zazwyczaj odbywa się to naprzemiennie, raz jemy zupy, raz drugie dania. W kuchni regionalnej wyglądało to z goła inaczej. Zbierane i przechowywane latami przepisy wyszły na światło dzienne.

.- W tradycyjnej kuchni obydwa dania podawane były codziennie. Zwłaszcza na wsi, gdzie praca fizyczna w gospodarstwie wymagała większego wysiłku więc i posiłek musiał być solidniejszy. Na wsi czas płynie podobno wolniej. Przede wszystkim w tych domach, w których kobieta nie pracuje zawodowo tylko „prowadzi” dom. To jednak już rzadkość. Najważniejsze jest to, że na nowo chcemy zdrowo się odżywiać i zwracamy dużą uwagę na jakość kupowanych produktów. Bazując na starych przepisach możemy tworzyć własne wersje potraw dopasowane do naszych upodobań – mówi nam Pani Danuta Kulig jedna z pasjonatek regionalnej kuchni.

Oto kilka wyjątkowych pomysłów na swojskie drugie dania obiadowe:

Dziadki

Składniki: 3 kg ziemniaków, 75 dag mąki pszennej, 2 płaskie łyżki soli, 0,5 kg słoniny lub boczku do omaszczenia, cebula.

Wykonanie: Ugotować ziemniaki w osolonej wodzie, pod koniec gotowania wsypać mąkę i gotować do ok. 15 minut pod przykryciem, na wolnym ogniu. Odcedzić i dobrze ubić drewnianą pałką, aż ciasto zacznie od niej odstawać. Łyżką formować małe kluseczki, polewać słoninką przesmażoną z cebulą. Jeśli wolimy, zamiast słoniny możemy użyć boczku.

Kluski kudłate z bryndzą

Składniki: Ciasto przygotować tak, jak na kluski młodowskie.

Wykonanie: Formować małe kluseczki wielkości orzecha włoskiego, gotować 6-8 minut, polewać skwarkami lub bryndzą rozmieszaną z kwaśną śmietaną.

Bryndza – rodzaj sera o specyficznym, ostrzejszym smaku. Może być owcza lub krowia. Można te dwa rodzaje mieszać ze sobą – powstanie wtedy wersja łagodniejsza. Bryndzę owczą otrzymywali gospodarze od baców zajmujących się wypasem owiec. Pojedyncze stada owiec (z poszczególnych gospodarstw) spędzano wiosną na halach. Tam zajmowali się nimi pasterze, którzy jako zapłatę zatrzymywali część owczych produktów. Odpowiednią ilość bryndzy oddawali właścicielowi danego stada owiec. Gospodynie mieszały bryndzę owczą z krowią i ubijały pałką drewnianą w glinianym garnku. Całość zalewały warstwą rozpuszczonego krowiego masła, dociskały mocno deseczką (denkiem) i kamieniem. Niektóre zamiast masłem przykrywały ser pokrzywami lub liśćmi chrzanu.

Ryby z Popradu pieczone na słomie

Składniki: Oczyszczone i wypatroszone ryby, pozbawione ogonów, głów, płetw, sól.

Wykonanie: Ryby przeciąć wzdłuż grzbietów, osuszyć, posolić, rozłożyć skórką w dół (jak książkę). Piec nagrzać tak, jak do pieczenia chleba, wyścielić słomą (po całkowitym usunięciu żaru). Ryby układać na łopacie, zsuwać na słomę leżącą w piecu. Piec około dwóch godzin. Podawać z chlebem lub ziemniakami.

Ryb w Popradzie nie brakowało. Były też raki, co oznaczało czystą wodę. Kto umiał łowić, miał jedzenie za darmo. Na ryby czekano też wtedy, gdy rzeką spływała kra. Razem z taflami lodu na brzeg wypadały ryby. Kto nie przegapił takiej okazji, mógł nazbierać mnóstwo ryb.

Pęcaki z fasolką

Składniki: 2 szklanki pęczaku 2 szklanki fasolki białej, drobnej, 1 kg golonki lub żeberek, przyprawa „Jarzynka", sól, pieprz, natka pietruszki

Wykonanie:

Fasolkę wypłukać, namoczyć i ugotować z dodatkiem soli. Ugotować pęczak wraz z mięsem i przyprawami. Mięso wyjąć, obraći pokroić, dodać wraz z fasolką do pęczaku, posypać natką pietruszki. Fasola, groch, bób uprawiano w każdym gospodarstwie. Wyschnięte łuskano do płóciennych worków i ustawiano w suchym miejscu.

Zachęcamy Państwa do dzielenia się także swoimi przepisami! Po więcej pysznych inspiracji, zapraszamy na stronę: www.potrawyregionalne.pl. Przedstawione powyżej dania, pochodzą z opracowania Danuty Kulig oraz Bogumiły Janik. ( red. Tomasz Szewczyk, foto.: Danuta Kulig.)