Nowy Sącz: "Podhalańczycy" i sądecka ziemia to monolit

Część trzecia obejmuje swym zasięgiem badawczym wydarzenia w Garnizonie Nowy Sącz w latach 1927 – 1932. Tom trzeci został zgłoszony przez radnego Artura Czerneckiego do XI konkursu o Nagrodę im. ks. prof. Bolesława Kumora w kategorii „Książka o Sądecczyźnie” 2022.

To publikacja unikatowa. Trzeci tom jest najgrubszy.

- „Sądecki Garnizon i jego żołnierze w latach 1927- 1932” opracowany przez pana prof. Jerzego Gizę, jest kontynuacją obszernego historycznego zamierzenia, opisującego w kronikarski sposób dzieje Garnizonu Nowy Sącz i służbę jego żołnierzy od przełomu schyłkowego okresu zaborów w październiku 1918 r., przez początki państwowości polskiej i walk o granice, przez okres pokojowy II Rzeczypospolitej Polskiej – czytamy w uzasadnieniu zgłoszenia książki do XI konkursu o Nagrodę im. ks. prof. Bolesława Kumora. - Tym samym ocalił od zapomnienia tysiące żołnierskich postaci, w setną rocznicę bohaterskich czynów 1 pułku strzelców podhalańskich.

Publikacja zapoznaje czytelnika z życiem nowosądeckiego garnizonu w latach 1927 -1932, które biegło swoim żołnierskim rytmem. We właściwy sposób przebiegało nie tylko szkolenie wojskowe, ale również zadzierzganie coraz ściślejszej więzi ze społeczeństwem miasta i regionu. Niezależnie od uroczystości miejskich delegacje 1 pułku strzelców podhalańskich oddelegowywane były poza teren miasta i regionu.

Z kolejnego tomu monograficznej publikacji pt. „Sadecki garnizon i jego żołnierze w latach 1927-1932, czytelnik dowiaduje się, że 1 pułk strzelców podhalańskich z Nowego Sącza, był pierwszym pułkiem górskim w Wojsku Polskim i zapisał się piękna kartą podczas walk w latach 1918 -1920, ale i w późniejszych latach stanowił absolutną czołówkę wśród najlepszych i najsłynniejszych oddziałów Rzeczypospolitej Polskiej, świetnie szkolących swoich żołnierzy w wojennym rzemiośle.

Dalszą część artykułu czytaj na następnej stronie - TUTAJ