Tutaj czas się cofnął. Wyjątkowa przestrzeń w jesiennych barwach

Sądecki skansen zaczyna przybierać jesienne barwy

W tym roku, jak na razie nie jest ona ciepła ani złota, ale mimo wszystko warto sądecki skansen odwiedzić, bo zaczyna on powoli przybierać jesienną szatę. W jesiennych barwach chałupy, spichlerze, stare kuźnie, które zniknęły dawno temu z pejzażu naszego regionu prezentują się niezwykle urokliwie, ale też tajemniczo.

Sądecki Park Etnograficzny to miejsce unikatowe i wyjątkowe. Tą przestrzeń pokochali filmowcy. Tutaj kręcone były sceny do niejednego filmu fabularnego, czy dokumentalnego.

Budowę Sądeckiego Parku Etnograficznego rozpoczęto w 1969 roku, a udostępniono go zwiedzającym w 1975 roku.

Jest to miejsce, które urzeka swoim wyglądem, przyciąga zwiedzających. Chyba nie ma osoby, która opuszczając, po zwiedzeniu, tego urokliwego zakątku Nowego Sącza nie byłaby urzeczona. Chodząc od chałupy do chałupy, które zawładnęły sporym terenem, można dowiedzieć się od przewodników pracujących w sądeckim skansenie, jak żyli i czym zajmowali się ci, których domy, budynki gospodarcze, świątynie przeniesiono do tej przestrzeni. A trzeba przyznać, że wkomponowały się w nią doskonale.

To największa skansenowska przestrzeń w Małopolsce

Sądecki skansen ma także swoje tajemnice. Jakie? Wszystkich nie będziemy zdradzać. Jedna dotyczy między innymi pięknego dworu z Rdzawy i jego unikatowych polichromii.

Sądecki skansen skrywa swoje tajemnice

Na powierzchni ponad 20 ha rozlokowanych jest kilkadziesiąt budynków m.in. zagrody chłopskie, siedemnastowieczny dwór szlachecki z Rdzawy z unikalną polichromią we wnętrzach, folwark dworski oraz osiemnastowieczne świątynie: kościół rzymskokatolicki, cerkiew greckokatolicka i kościół protestancki. W jednym z sektorów odtworzono zabudowę kolonistów niemieckich z Gołkowic Dolnych, a na skraju lasu małe osiedle romskie.

[email protected], fot. IM.