Gródek n. Dunajcem. Konferencja Akcji Katolickiej

Spotkanie, w którym uczestniczyło ponad dwustu członków stowarzyszenia, rozpoczęła msza św., którą pod przewodnictwem ks. bp. dr. Wiesława Lechowicza koncelebrowało kilkunastu kapłanów, wśród nich asystent diecezjalny AK - ks. dr Jan Bartoszek.
Biskup rozpoczął homilię od stwierdzenia, iż błogosławionymi, czyli szczęśliwymi są ci, którzy słuchają Słowa Bożego; a następnie tłumaczył, jak słuchać, by należeć do rodziny Jezusa. W nawiązaniu do tematu przewodniego konferencji kaznodzieja skonstatował, iż warunki konieczne, by słuchać i przyjąć Słowo Boże korespondują z tymi, które są ważne, by wzrastać w kulturze; przyczyniać się do jej wzrostu w sensie ludzkich wytworów umysłu i serca. Te warunki to: cisza, w której poznajemy Boga (adoracja, kontemplacja), ale także siebie i drugiego człowieka; świadomość, iż Słowo płynie z miłującego serca Bożego i wreszcie - przyjmowanie Słowa Bożego z tym przeświadczeniem, że służy naszemu dobru i szczęściu.
- Aby cieszyć się owocami ludzkiego umysłu, trzeba, by wypływały one z ciszy, refleksji, wiązały się z szacunkiem wobec drugiego człowieka - traktowanego podmiotowo, a nie przedmiotowo. Jezus zachęca nas i do głoszenia Ewangelii i do słuchania Słowa Bożego – zakończył bp. Lechowicz.
                                                                                             *

Drugą część spotkania, która miała charakter konferencji rozpoczęła prezes Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej – Bożena Kwitowska z parafii MB Niepokalanej w Nowym Sączu.
Zacytowała bł. Jana Pawła II, który podczas I pielgrzymki do Ojczyzny powiedział: „Kultura jest wyrazem człowieka. Jest potwierdzeniem człowieczeństwa. Człowiek ją tworzy – i człowiek przez nią tworzy siebie. Tworzy siebie wewnętrznym wysiłkiem ducha: myśli, woli, serca. I równocześnie człowiek tworzy kulturę we wspólnocie z innymi. Kultura jest wyrazem międzyludzkiej komunikacji, współmyślenia i współdziałania ludzi. Powstaje ona na służbie wspólnego dobra – i staje się podstawowym dobrem ludzkich wspólnot.”
Pierwszy wykład pt. „Katolicy i kultura w kontekście dokumentu Konferencji Episkopatu Polski - W trosce o człowieka i dobro wspólne” wygłosił ks. dr Andrzej Turek z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; w latach 2003 – 2010 dyrektor i redaktor naczelny tarnowskiego oddziału „Gościa Niedzielnego”, obecnie adiunkt na Wydziale Nauk Społecznych w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej KUL.
Prelegent podał za Konstytucją duszpasterską o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes” definicję kultury: „Mianem ‘kultury’ w sensie ogólnym oznacza się wszystko, czym człowiek doskonali i rozwija wielorakie uzdolnienia swego ducha i ciała”.
Do prawdziwego i pełnego człowieczeństwa dochodzi się nie inaczej jak przez kulturę, to znaczy przez kultywowanie dóbr i wartości naturalnych. Pierwszym zadaniem kultury jest wychowanie człowieka.
Drugim gościem konferencji Akcji Katolickiej w Gródku n. Dunajcem był prof. Jan Żaryn, historyk IPN, profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, redaktor naczelny miesięcznika „wSieci Historii”.
Swoje wystąpienie prof. Żaryn poświęcił fenomenowi, który miał miejsce w latach 80-tych, czyli spotkania artystów w Kościele. Po 13 grudnia 1981r. wielu artystów stało się ludźmi Bożymi; postanowiło państwo komunistyczne zbojkotować, wyjść „z układu”. W Kościele kultura okazała się przestrzenią wolną; następowało odkrywanie w boskiej atmosferze, że człowiek jest stworzony do wolności, że może i powinien jej łaknąć, bo ona odkrywa, że jesteśmy stworzeni na wzór i podobieństwo Boże.
- W latach 80-tych naruszono granicę i ludzie, także artyści - dotychczasowi beneficjenci systemu komunistycznego powiedzieli temu systemowi „nie”. I dziś odbiera się nam tę wolność – konstatował prof. Żaryn, np. przez język poprawności politycznej, który staje się narzędziem totalitaryzmu kulturowego, niszczącym komunikację społeczną.
Po wykładach nastąpiła dyskusja, w której negowano czystość intencji niektórych przynajmniej artystów skupionych w czasie stanu wojennego wokół Kościoła („oni nie nawrócili się, tylko zdobyli publiczność”), odnoszono tamten kontekst do aktualnej sytuacji, wyrażano wielki niepokój związany z degradacją szeroko rozumianej kultury, apelowano, by głos katolików brzmiał mocno i zdecydowanie. Przywoływano słynne powiedzenie Stefana Kisielewskiego o „dyktaturze ciemniaków” w odniesieniu do obserwowanego odwrócenia pojęć, cytowano prof. Ryszarda Legutkę, który w „Eseju o duszy polskiej” zawarł przygnębiająca diagnozę, stwierdzając, iż „zwykłym stanem polskiej duszy jest dziś uległość, nie hardość”.
Zakończono jednak optymistycznie. Bp Lechowicz przypomniał, iż chrześcijanin nigdy nie jest sam. Wezwał, byśmy od siebie i najbliższego nam środowiska rozpoczęli naprawę, z ufnością, iż ostatnie słowo należy do Boga- Pana dziejów i wszechświata, a prezes Bożena Kwitowska przypomniała słowa bł. Jana Pawła II, który podczas pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny zwrócił się do rodaków: „Proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością - taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, - abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, - abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.”

(s)
źródło: Diecezjalny Instytut Akcji Katolickiej
Fot. BK