Wyniki wyszukiwania dla:Sądecki Pielgrzym 13 lipca 1917 Siostra Łucja opisała taką wizje którą miały dzieci fatimskie w dolinie Cova da Iria czyli Fatimie – Matka Boska- rozchyliła ponownie dłonie jak w poprzednich dwu miesiącach. Blask [światła, które z nich promieniowało] zdawał się przenikać ziemię i zobaczyliśmy jakby morze ognia. W tym ogniu były zanurzone demony i dusze, jak przezroczyste rozżarzone do czerwoności węgle, czarne lub brązowe, o kształtach ludzkich, unoszące się w pożodze, wznoszone płomieniami, które wypełzały z nich samych wraz z kłębami dymu buchającymi na wszystkie strony, podobne do rozpryskujących się w wielkich pożarach iskier, chwiejne i lekkie. Wszystko to pośród jęków i wycia z bólu i rozpaczy, które przerażały i wywoływały dreszcz grozy. Demony wyróżniały się przerażającymi i ohydnymi kształtami zwierząt, strasznymi, nieznanymi, lecz przezroczystymi jak czarne rozżarzone węgle”. W Mogilnie, nauczycielka Zofia Gardulska opisała wielką uroczystość, poświęcenia szkoły Sercu Bożemu. "70 dzieci zgromadziło się w klasie, w której na urządzonym ołtarzyku, wśród zieleni, kwiatów i płonących świec, znajdował się nowy obraz Najsłodszego Serca Pana Jezusa. Po przybyciu do szkoły Ks. Kanonika, dzieci odśpiewały "Serce Twe Jezu", następnie pięknie przemówił ks. Kanonik, zachęcając dzieci do miłości Serca Bożego. Potem wspólnie odmówiono Litanię do Serca Pana Jezusa i akt poświęcenia szkoły i dziatwy. W końcu nastąpiło poświęcenie obrazu Najsł. Serca Pana Jezusa, który w klasie stale wisi".Tak było w roku 1932, opis pochodzi z przedwojennego Posłańca Serca Jezusowego, którego redaktorem był nasz rodak o. Józef Andrasz SJ.