„Wcale się nie dziwię, że nawiązując do pierwszego mojego listu i zestawiając go z ostatnim, stawiasz pytanie, czy dziecko może odpowiedzialnie uczestniczyć w Eucharystycznej Uczcie. Problem jest znacznie szerszy niż przypuszczasz” Najtrudniej pisać jest o sprawach najważniejszych, najświętszych, o tych, których wyjaśnienie – graniczy z cudem. Mówić też o nich trudno, także dzieciom, a już na pewno – niewierzącym. Dlatego książka ks. Stańka, choć niewielkich rozmiarów (i możliwa do nabycia raczej niskim kosztem), może być dla każdego z nas, którzy, jak to się mówi: chodzą do kościoła, niezwykle cenną lekturą. To nie jest żaden teologiczny podręcznik na temat Eucharystii; raczej pomoc w jej zrozumieniu i bardziej świadomym uczestnictwie.
Usłyszałam ostatnio bardzo ważne rozróżnienie: Prawdopodobnie każdy z nas miał lub ma w swoim życiu czas, kiedy Mszę Świętą postrzegamy jak obowiązek. Tymczasem, takie myślenie o Eucharystii jest wielką pomyłką i nie ma wiele wspólnego z chrześcijaństwem… Być może to szokujące, ale – Msza Święta czy modlitwa – wcale nie jest naszym obowiązkiem! Jest przywilejem. I dopóki tego nie zrozumiemy, a co więcej, nie doświadczymy – będziemy się nudzić, szukać sposobów do „odpuszczenia sobie” Mszy czy pacierza.
Komunia Święta jest „pokarmem dorosłych” jak usłyszał od Pana św. Augustyn. Czy dorośli tak ją widzą? Bo może być tak, że cała prawda o Eucharystii, mimo, że uczestniczymy w niej nawet regularnie – pozostaje dla nas zakryta. Jezus – pisze autor – „wprowadził do Wieczernika wyłączni ludzi dojrzałych. To nie była sala zabaw dla przedszkolaków ani świetlica szkolna. Wieczernik to poważne męskie zebranie ludzi wtajemniczonych w zmaganie Boga ze złem, Chrystusa z księciem tego świata. To spotkanie ludzi gotowych pójść na śmierć razem z Mistrzem. Ewangelia to rzecz bardzo poważna i tylko taka może zachwycić człowieka.”
Treść, ubrana w formę listów starszego, doświadczonego duszpasterza do młodego, stawiającego dopiero pierwsze kroki w swej posłudze księdza, jest bardzo przystępna i pozwala spojrzeć na Mszę Świętą również z perspektywy celebransów. Starszy Ksiądz poucza, krytykuje i wskazuje na błędy w katechezie i mówieniu o Eucharystii, szuka przyczyn obecnego stanu wiedzy przeciętnego katolika i wskazuje zadania jakie należy podjąć. Tym niemniej, książka skierowana jest przede wszystkim do każdego z nas, którzy chcemy bardziej świadomie zająć swoje

miejsce przy stole w Wieczerniku.
Spojrzenie ks. Stańka, doświadczonego i niezwykle szanowanego, tak przez księży jak i świeckich, kapłana, jest bliskie naszemu życiowemu doświadczeniu. Po co Gospodarz urządza tę Ucztę? Dla kogo to czyni i kogo zaprasza do stołu? Jak Kościół śpiewa „Sto lat” na cześć Pana domu? Jak nie przegapić Jego przemówienia? Co wziąć ze sobą na tę Ucztę i – jaką rolę ma do spełnienia kuchmistrz? Jak skosztować specjalności przygotowanej przez Gospodarza i nie uchybić Mu w trakcie trwania Wieczerzy?
Każdy z nas ma pewnie inne trudności. Zastanawiamy się czy stanie pod chórem „się liczy” i co nam to w ogóle daje. Warto czy nie? Czy skoro jest kiepskie kazanie, to nie ma sensu przychodzić? Jeśli to naprawdę takie ważne, to dlaczego ja nic z tego nie wynoszę, a tylko się denerwuję „straconym czasem”? Jeśli zadajesz sobie podobne pytania i szukasz – polecam lekturę!
„Obecnie żyjemy w ciemnościach nocy, – pisze autor – a światło Jezusa jest ukryte i ujawnia się jedynie tym, którzy tego pragną. Jest ukryte w sercach ludzi, jest ukryte w słowach Ewangelii, jest ukryte w Chlebie eucharystycznym. Trzeba Go szukać i to bardzo wytrwale, bo tylko wytrwałym się objawia.”

Ks. Edward Staniek, W trosce o umiłowanie Eucharystii, Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 2004.

Anna Wojna