Duchowa mądrość na burzliwe czasy

Fragment wstępu

Ten upadek Kościoła mający miejsce za mojego życia mógłby wywołać we mnie uczucie smutku, a czasem nawet gniewu, skłaniając mnie do tego, bym zawołał jak król Dawid: „Ratuj, Panie, bo nie ma pobożnych, zabrakło wiernych wśród ludzi” (Ps 12,1).

Jednak jako tomista zanurzony w filozofii i teologii Akwinaty oraz jego znajomości ludzkiej natury stale przypominam sobie o tym, że nigdy nie jesteśmy całkowicie zdani na łaskę naszych uczuć, nawet jeśli wydają się one w pewnym stopniu uzasadnione ze względu na zewnętrzne okoliczności.

Bóg stworzył człowieka na swój obraz, obdarzając nas intelektem i wolą. Dał nam zarówno intelektualną zdolność do rozumienia wagi wszelkich problemów, w obliczu których stajemy, jak i wolę, dzięki której możemy podejmować wysiłki mające na celu naprawianie różnych sytuacji, jeśli jak Dawid, będziemy prosić Go o pomoc.

Zatem, choć nie trzeba być nadmiernie pesymistycznym, nawet w naszych burzliwych czasach zasadne jest zadanie sobie pytania, gdzie podziały się odwieczne prawdy, gdzie podziali się święci i pobożni mężczyźni i kobiety? Czy możemy ich ponownie o d n a l e ź ć ? Czy możemy się nimi na nowo s t a ć ?

Ponadczasowa mądrość duchowa

Gdzie więc możemy szukać najbardziej jasnych odpowiedzi na niektóre z najważniejszych pytań dotyczących wiary – pytań, które mają wpływ na nasze życie wieczne? Cytując jednego z wcześniejszych papieży: „Idźcie do Tomasza, a on udzieli wam pokarmu zdrowej nauki, który posiada w obfitości na wieczny żywot ich dusz”(2). Święty Tomasz z Akwinu (1225–1274) jest jednym z największych doktorów (tzn. nauczycieli, od łacińskiego docere, „nauczać”) w historii Kościoła.

Co musimy wiedzieć, by dostąpić zbawienia?
Tomasz odpowiada:
„Są trzy rzeczy konieczne do zbawienia człowieka: znajomość tego, w co należy wierzyć, znajomość tego, czego należy pragnąć, i znajomość tego, co należy czynić”.

Kevin Vost, 12 lekcji św. Tomasza z Akwinu, wydawnictwo W drodze, 2022