Ks. Piotr Pawlukiewicz, Prawdziwa miłość do Boga, Katechizm Poręczny (4)

Prawdziwa miłość do Boga. Proszę o wyjaśnienie fragmentu Ewangelii św. Łukasza 14, 25-27. Cały fragment, zatytułowany „Obowiązki uczniów Jezusa”, jest dla mnie zrozumiały, ale mam problem ze zrozumieniem poszczególnych wersów. Dlatego proszę o precyzyjne objaśnienie całości.

Precyzyjne, Boże drogi! Spróbujemy. Ten fragment, o którym pisze radiosłuchaczka, brzmi tak: A szły z Nim [Jezusem] wielkie tłumy. On odwrócił się i rzekł do nich: „Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem”. Otóż z tą nienawiścią oczywiście nie chodzi o to, żebyśmy dosłownie nienawidzili matki, ojca i brata. Jezus chciał tylko w tak szokujący sposób podkreślić, że wymaga takiej miłości do siebie i do Boga, która będzie większa niż te wszystkie nasze miłości naturalne, rodzinne. Jeśli byłby kiedyś jakikolwiek konflikt pomiędzy wiernością Bogu, a zobowiązaniami wobec człowieka, zawsze mamy wybrać Boga. Gdyby mąż powiedział do żony: „Jeśli będziesz chodzić do kościoła, modlić się, praktykować religię, to ja cię zostawię”, ona powinna odpowiedzieć: „To zostaw, ja się Boga nie wyprę”. To jest właściwa hierarchia wartości: najpierw wierność Chrystusowi, dopiero później miłość do męża, do dziecka, czy miłość do narzeczonego. Oto na przykład sytuacja, niestety częsta, kiedy chłopak mówi do dziewczyny: „Albo mi się oddasz, albo cię rzucę”. Ona go bardzo kocha, chce być z nim. Ale Jezus jest ważniejszy, więc odpowie: „Trudno, to mnie rzuć, ja nie pozwolę na grzech”. Jezus chciał więc podkreślić, że zawsze mamy wybierać Jego, Chrystusa, Boga. Żadna relacja międzyludzka, choćby najbliższa, najbardziej gorąca, nie może nam przesłonić, zniszczyć czy osłabić relacji do Boga

Ks. Piotr Pawlukiewicz, Katechizm Poręczny 1, 70. Prawdziwa miłość do Boga, str. 139-140, Wydawnictwo Sióstr Loretanek