wtorek16lipcaImieniny:MarikiBenityEustachegoWIADOMOŚCIGOSPODARKAKULTURAPOD PARAGRAFEMSPORTSTYL ŻYCIAWIĘCEJ
Jezus jest człowiekiem ze wsi, małomiasteczkowym GalilejczykiemJezus jest człowiekiem ze wsi, małomiasteczkowym GalilejczykiemJerozolima - śladami JezusaJerozolima - śladami JezusaCałe życie wśród pól, swobody...Całe życie wśród pól, swobody..."Z wypędzeniem wroga nastanie inne życie. Nie sposób, aby wszystko rozgrabiono, wywieziono. Nadzieja...""Z wypędzeniem wroga nastanie inne życie. Nie sposób, aby wszystko rozgrabiono, wywieziono. Nadzieja..."Zmiany następują szybko"Kraków wolny. 20 stycznia zostały wzięte Katowice i Nowy Sącz.""Kraków wolny. 20 stycznia zostały wzięte Katowice i Nowy Sącz."W styczniu 1950 roku Zofia i Jan Skąpscy świętują 50. rocznicę ślubuW styczniu 1950 roku Zofia i Jan Skąpscy świętują 50. rocznicę ślubuTo zaskakująca konstatacja, że Dziadkowie moi nie byli objęci żadnym systemem emerytalnymTo zaskakująca konstatacja, że Dziadkowie moi nie byli objęci żadnym systemem emerytalnymWspomnienia Zofii Skąpskiej to samo życieMożna by nazywać ten tom „Kres ziemiaństwa”, ale dla autorki emocjonalnie i duchowo kresem nie jest. Pomimo świadomości tego, co niosą przemiany lat 1944/1945 i mimo podeszłego już wieku, imperatyw pracy na rzecz ziemi nie gaśnie w sercach jej i męża. Wspomnienia Zofii Skąpskiej to samo życieWspomnienia Zofii Skąpskiej to samo życie
"Z wypędzeniem wroga nastanie inne życie. Nie sposób, aby wszystko rozgrabiono, wywieziono. Nadzieja..."
"Z wypędzeniem wroga nastanie inne życie. Nie sposób, aby wszystko rozgrabiono, wywieziono. Nadzieja..."
Wspomnienia Zofii Skąpskiej to samo życieMożna by nazywać ten tom „Kres ziemiaństwa”, ale dla autorki emocjonalnie i duchowo kresem nie jest. Pomimo świadomości tego, co niosą przemiany lat 1944/1945 i mimo podeszłego już wieku, imperatyw pracy na rzecz ziemi nie gaśnie w sercach jej i męża.
Wspomnienia Zofii Skąpskiej to samo życieMożna by nazywać ten tom „Kres ziemiaństwa”, ale dla autorki emocjonalnie i duchowo kresem nie jest. Pomimo świadomości tego, co niosą przemiany lat 1944/1945 i mimo podeszłego już wieku, imperatyw pracy na rzecz ziemi nie gaśnie w sercach jej i męża.
Można by nazywać ten tom „Kres ziemiaństwa”, ale dla autorki emocjonalnie i duchowo kresem nie jest. Pomimo świadomości tego, co niosą przemiany lat 1944/1945 i mimo podeszłego już wieku, imperatyw pracy na rzecz ziemi nie gaśnie w sercach jej i męża.
Bóg stał się mały, by powiedzieć nam: „Nie bój się Mnie”Bóg stał się mały, by powiedzieć nam: „Nie bój się Mnie”Śmiało można więc powiedzieć, że czekanie na Boga jest przygodąŚmiało można więc powiedzieć, że czekanie na Boga jest przygodąNie mów: „Nie odmówiłem paciorka”. Powiedz: „Nie rozmawiałem z Bogiem”. Nie mów: „Nie odmówiłem paciorka”. Powiedz: „Nie rozmawiałem z Bogiem”. Dbaj o dziś!Dbaj o dziś!Do lodowej skały trudno się przytulićKiedy ma się za plecami dorosłego, który kocha, można być zdobywcą świata! Kiedy ma się za plecami dorosłego, który kocha, można być zdobywcą świata! Emocje nie są naszym wrogiemEmocje nie są naszym wrogiemZatroszcz się o siebie i innych. Mądrze.Zatroszcz się o siebie i innych. Mądrze.Mało brakowało, a przyszedłbym na świat w słynnej Café Siller w Wiedniu26 marca 1905 roku. W moje urodziny przypada zatem rocznica śmierci Beethovena, co jeden z moich szkolnych kolegów skwitował kiedyś złośliwym stwierdzeniem, że nieszczęścia chodzą parami.Mało brakowało, a przyszedłbym na świat w słynnej Café Siller w WiedniuMało brakowało, a przyszedłbym na świat w słynnej Café Siller w Wiedniu
Mało brakowało, a przyszedłbym na świat w słynnej Café Siller w Wiedniu26 marca 1905 roku. W moje urodziny przypada zatem rocznica śmierci Beethovena, co jeden z moich szkolnych kolegów skwitował kiedyś złośliwym stwierdzeniem, że nieszczęścia chodzą parami.
Mało brakowało, a przyszedłbym na świat w słynnej Café Siller w Wiedniu26 marca 1905 roku. W moje urodziny przypada zatem rocznica śmierci Beethovena, co jeden z moich szkolnych kolegów skwitował kiedyś złośliwym stwierdzeniem, że nieszczęścia chodzą parami.
26 marca 1905 roku. W moje urodziny przypada zatem rocznica śmierci Beethovena, co jeden z moich szkolnych kolegów skwitował kiedyś złośliwym stwierdzeniem, że nieszczęścia chodzą parami.
Mało brakowało, a przyszedłbym na świat w słynnej Café Siller w WiedniuMało brakowało, a przyszedłbym na świat w słynnej Café Siller w Wiedniu
Mimo osiągniętej sławy pozostał prostym człowiekiemMimo osiągniętej sławy pozostał prostym człowiekiemŻycie z sensemŻycie z sensem„Złamałem kark, ale kark nie złamał mnie”„Złamałem kark, ale kark nie złamał mnie”Istnieje tylko jedna władza – władza ratowania ludziIstnieje tylko jedna władza – władza ratowania ludziUczył, że zło i cierpienie nie mogą nas zniszczyćKs. Józef Tischner: Ku czemu trzeba się skierować najpierw, by nie zagubić siebie? Ks. Józef Tischner: Ku czemu trzeba się skierować najpierw, by nie zagubić siebie? Gdzie poszukiwać prawdy, jak zrozumieć drugiego i się z nim porozumieć?Gdzie poszukiwać prawdy, jak zrozumieć drugiego i się z nim porozumieć?Nieznane teksty wybitnego filozofa, które tłumaczą nam światNieznane teksty wybitnego filozofa, które tłumaczą nam światOjciec Pio nie był teoretykiemŚwiętości nie zbuduje się na szczerych chęciach, bowiem domaga się ona konkretnych czynów i podjęcia odważnych decyzji. Ojciec Pio nie był teoretykiemOjciec Pio nie był teoretykiem
Ojciec Pio nie był teoretykiemŚwiętości nie zbuduje się na szczerych chęciach, bowiem domaga się ona konkretnych czynów i podjęcia odważnych decyzji.
Ojciec Pio nie był teoretykiemŚwiętości nie zbuduje się na szczerych chęciach, bowiem domaga się ona konkretnych czynów i podjęcia odważnych decyzji.
Świętości nie zbuduje się na szczerych chęciach, bowiem domaga się ona konkretnych czynów i podjęcia odważnych decyzji.
Nie zwlekaj! Daj się poprowadzić właściwemu przewodnikowiNie zwlekaj! Daj się poprowadzić właściwemu przewodnikowi„Jedni jadą do raju pociągiem, inni furmanką, a są i tacy, którzy idą zwyczajnie, pieszo”.„Jedni jadą do raju pociągiem, inni furmanką, a są i tacy, którzy idą zwyczajnie, pieszo”.Kościół czasów diasporyKościół czasów diasporyOsoba ciesząca się uznaniem postrzegana jest jako skuteczna i zasługująca na szacunek, a zatem – mająca władzęOsoba ciesząca się uznaniem postrzegana jest jako skuteczna i zasługująca na szacunek, a zatem – mająca władzęChodzi nie tylko o zdolności przywódcze, lecz także o umiejętną współpracę lidera z Duchem ŚwiętymLider zaprasza do aktywnego współtworzenia rzeczywistościLider zaprasza do aktywnego współtworzenia rzeczywistościCzy każda pobożność prowadzi ku Bogu?Czy każda pobożność prowadzi ku Bogu?Co jest ewangeliczną pszenicą, a co kąkolem? Co jest ewangeliczną pszenicą, a co kąkolem? Antoni Kroh: Ja tu wydaję dyspozycje losowi, a los wie swoje i zrobi po swojemu. Czy o przemijaniu i śmierci można mówić bez patosu, a nawet żartobliwie? Antoni Kroh, korzystając ze swej imponującej wiedzy etnograficznej i pasji bibliofilskiej, proponuje takie właśnie spojrzenie. Bogaty zbiór cytatów literackich i opisów związanych z ceremoniałem pogrzebowym oraz formami utrwalania pamięci o tych, którzy odeszli, znakomicie ilustruje istniejące od wieków sposoby akceptacji i zrozumienia tego zjawiska. (...) Jesteśmy przygotowani śmiercią przyjaciół. Bo jak uczy doświadczenie – najpierw umierają nasi znajomi, a my dopiero potem (Paweł Hertz). Antoni Kroh: Ja tu wydaję dyspozycje losowi, a los wie swoje i zrobi po swojemu. Antoni Kroh: Ja tu wydaję dyspozycje losowi, a los wie swoje i zrobi po swojemu. ZOBACZ WIĘCEJ
Osoba ciesząca się uznaniem postrzegana jest jako skuteczna i zasługująca na szacunek, a zatem – mająca władzę
Osoba ciesząca się uznaniem postrzegana jest jako skuteczna i zasługująca na szacunek, a zatem – mająca władzę
Antoni Kroh: Ja tu wydaję dyspozycje losowi, a los wie swoje i zrobi po swojemu. Czy o przemijaniu i śmierci można mówić bez patosu, a nawet żartobliwie? Antoni Kroh, korzystając ze swej imponującej wiedzy etnograficznej i pasji bibliofilskiej, proponuje takie właśnie spojrzenie. Bogaty zbiór cytatów literackich i opisów związanych z ceremoniałem pogrzebowym oraz formami utrwalania pamięci o tych, którzy odeszli, znakomicie ilustruje istniejące od wieków sposoby akceptacji i zrozumienia tego zjawiska. (...) Jesteśmy przygotowani śmiercią przyjaciół. Bo jak uczy doświadczenie – najpierw umierają nasi znajomi, a my dopiero potem (Paweł Hertz).
Antoni Kroh: Ja tu wydaję dyspozycje losowi, a los wie swoje i zrobi po swojemu. Czy o przemijaniu i śmierci można mówić bez patosu, a nawet żartobliwie? Antoni Kroh, korzystając ze swej imponującej wiedzy etnograficznej i pasji bibliofilskiej, proponuje takie właśnie spojrzenie. Bogaty zbiór cytatów literackich i opisów związanych z ceremoniałem pogrzebowym oraz formami utrwalania pamięci o tych, którzy odeszli, znakomicie ilustruje istniejące od wieków sposoby akceptacji i zrozumienia tego zjawiska. (...) Jesteśmy przygotowani śmiercią przyjaciół. Bo jak uczy doświadczenie – najpierw umierają nasi znajomi, a my dopiero potem (Paweł Hertz).
Czy o przemijaniu i śmierci można mówić bez patosu, a nawet żartobliwie? Antoni Kroh, korzystając ze swej imponującej wiedzy etnograficznej i pasji bibliofilskiej, proponuje takie właśnie spojrzenie. Bogaty zbiór cytatów literackich i opisów związanych z ceremoniałem pogrzebowym oraz formami utrwalania pamięci o tych, którzy odeszli, znakomicie ilustruje istniejące od wieków sposoby akceptacji i zrozumienia tego zjawiska. (...) Jesteśmy przygotowani śmiercią przyjaciół. Bo jak uczy doświadczenie – najpierw umierają nasi znajomi, a my dopiero potem (Paweł Hertz).
Antoni Kroh: Ja tu wydaję dyspozycje losowi, a los wie swoje i zrobi po swojemu. Antoni Kroh: Ja tu wydaję dyspozycje losowi, a los wie swoje i zrobi po swojemu.