Błędy młodości, niespodziewane zawirowania losu i odwaga, aby odnaleźć szczęście

Jest początek XX wieku. Krynica coraz bardziej rozkwita i staje się znanym uzdrowiskiem.
W czasach belle époque debiuty na salonach i huczne przyjęcia przeplatają się ze skandalami, spiskami, a nawet niemoralnymi propozycjami. Jak w tym pełnym kontrastów świecie odnajdzie się młoda wdowa?

Aurelia bierze pod opiekę dzieci zmarłej w tragicznym wypadku Emilii. Wychowankowie nie potrafią jednak docenić jej dobrego serca i nieustannie sprawiają kłopoty. Młodzieńczy bunt podopiecznych to niejedyny problem kobiety. Po stracie męża musi się nauczyć kochać na nowo. O względy Aurelii zabiega Filip, wpływowy i przystojny, ale czy tak wyjątkowy jak jej pierwszy wybranek? Oprócz miłości i radosnych uniesień w serca bohaterów wkrada się proza życia.

Edyta Świętek po raz kolejny snuje epicką opowieść mocno osadzoną w realiach minionych lat. Dzięki tej nastrojowej i pełnej sentymentów powieści odbędziecie wyjątkową podróż w czasie.

Druga część „Sagi krynickiej”

fragment rozdziału 5.
Nie ma jak w domu

Krynica

Ksawery wsiadł do bryczki. Jeszcze do niedawna jeździł wierzchem, ale przyszedł moment, kiedy wsiadanie na konia stało się uciążliwością. Doktor Ebers uznał, że osiemdziesięciotrzylatek w ogóle nie powinien narzekać na swoją kondycję. Drzewicki w głębi ducha musiał przyznać mu rację, ponieważ znacznie młodszych od niego mężczyzn składano w mogiły. A jemu, poza obniżoną sprawnością i jakimś ogólnym spowolnieniem, zasadniczo nic nie dolegało. Umysł miał wciąż bystry, pamięć nie szwankowała. Mógł z powodzeniem odbywać długie piesze wycieczki, nie dostając przy tym zadyszki. Nie narzekał na podagrę ani na reumatyzm. Okaz zdrowia, tylko pozazdrościć!

To pewnie nasz klimat i zbawienne działanie wód – stwierdził.

Wszak wodę mineralną pijał codziennie, i to w dużych ilościach. Korzystał także z dobrodziejstw kąpieli. A kiedy kuracjusze wracali do domów, poddawał się tym samym terapiom, dla których oni przyjeżdżali do Krynicy. Z upodobaniem łykał kapsułki oferowane przez aptekę Nitribitta – słynne kołaczyki krynickie, uznając, że są panaceum na wszelkie dolegliwości, podobnie jak równie niezawodny olejek z wypustek świerkowych. Drzewicki mocno wrósł w uzdrowisko, wręcz zapuścił tutaj korzenie.

I pomyśleć, że z wielką niechęcią przyjął przed wielu laty decyzję ojca o przeprowadzce z Krakowa! On pragnął wówczas zostać w wielkim mieście. Wydawało mu się, że na prowincji nie znajdzie dla siebie miejsca.

Mój Boże, jakże to życie szybko przemija – westchnął, spoglądając na swoje sękate dłonie. – Gdyby znowu mieć dwadzieścia parę lat, tamtą energię i wszystko co najlepsze przed sobą… Tyle jeszcze mógłbym dokonać! Wciąż mam głowę pełną pomysłów. Mógłbym rozwinąć interes na większą skalę. Ale na co mi to teraz? Aurelia to dobra dziewczyna, ale jej sam tartak wystarczy. Będzie miała z nim istne urwanie głowy, kiedy już przestanę służyć jej radą. Poradzi sobie, wiem o tym dobrze. Ale dodatkowe interesy mogłyby ją przerosnąć. Mężczyznom jest łatwiej. My wychodzimy z domów, zamykamy za sobą drzwi. A za drzwiami zostawiamy żony i dzieci, codzienną krzątaninę, użeranie się ze służbą oraz z dostawcami. My możemy skupiać się na naszych sprawach, panie rozpraszają się na tysiące drobiazgów, bez których domy by nie funkcjonowały. Gdyby nie kobiety, nie bylibyśmy w stanie prowadzić naszych działalności. Dzięki temu, że one zajmują się dziećmi, domem i wszystkimi problemami, które nie zaprzątają naszej uwagi, łatwiej jest nam robić interesy. Bo jakże połączyć troskę o dom i wychowywanie potomków z zarabianiem pieniędzy?

Uważał, że emancypantki są utopistkami, które chcą postawić na głowie cały świat. Jeżeli kobiety zaczną masowo studiować, politykować i prowadzić firmy, to rozpadnie się mnóstwo ognisk domowych. Albo po prostu wiele z nich nie rozgorzeje.

To były jego prywatne osądy, nie zdradzał ich przed nikim. Wiedział, że zarówno żona, jak i córka popierają działania sufrażystek. Gdyby przedstawił im swój punkt widzenia, zapewne zarzuciłyby mu, że ma skostniałe poglądy.

Ech… Młodzi! Gorące głowy, na gwałt usiłują zmieniać odwieczny porządek – westchnął. Chwilę później roześmiał się sam z siebie. Wszak i on wywracał porządek rzeczy, powierzając prowadzenie tartaku córce. Równie dobrze mógł go sprzedać. Za prosperujący biznes otrzymałby tak dużą gotówkę, że wystarczyłoby to do końca życia nie tylko jemu, ale również Aurelii. A jednak dał się przekonać doktorowi Ebersowi, gdy ten go namawiał do powierzenia przedsięwzięcia kobiecie. I musiał przyznać, że medyk się nie omylił. Aurelia miała głowę nie od parady i radziła sobie ze wszystkim nawet wówczas, gdy się okazało, że została opiekunką młodych Litworów. Ale ona była wyjątkową osóbką.

[...]

Edyta Świętek, Fantazje niewinnych lat, wydawnictwo MANDO 2023