Dostajecie bardzo dużo wyrazów wdzięczności, takich często wdowich groszy, listów pisanych własnoręcznie, co już się coraz rzadziej spotyka. Pokazywałaś mi dzisiaj chociażby list od dziewięćdziesięciosześcioletniej pani, która napisała wam wiele ciepłych słów…

Dzięki tym cząstkom dobroć jest dalej przekazywana. Zawsze podkreślam, że czyn miłosierdzia, czyn miłości to nie jest czyn wielkiej wagi w przestrzeni materialnej. Ma wielką wartość w przestrzeni daru serca. To może być skromniutki, symboliczny wdowi grosz ewangeliczny, ale on ma wielką wagę, bo ten dar powstał z potrzeby serca. Wielu dziennikarzy próbowało się ode mnie dowiedzieć, kto był największym czy najhojniejszym darczyńcą hospicjum. Na tak postawione pytanie zawsze odpowiadałam: „Każdy człowiek”. Tych darów serca jest ogrom i dzięki nim możemy funkcjonować. Takim darem serca jest kobieta, więźniarka, która popełniła ciężkie przestępstwo. Na drutach robi skarpetki, sweterki, szaliki i przysyła je naszym chorym. Kiedyś odebrałam telefon z więzienia. Okazało się, że ludzie skazani na dożywocie sami zdecydowali, że własnoręcznie zrobią włóczkowe dywaniki, które znajdą się przy łóżkach chorych. Uzasadniali, że kiedy chory będzie siadał na łóżku i opierał stopy o podłogę, to będzie mu ciepło i miękko. Jeden z tych więźniów robił swój dywanik na kolanach. „Już dwie godziny klęczysz, usiądź, bo cię kolana bolą, kręgosłup cię boli” – radzili mu strażnicy. Nie dał się przekonać, dalej klęczał. W pewnym momencie podniósł wzrok, spojrzał w oczy tego pracownika więzienia i spytał: „A czyje nogi będą stały na tym dywaniku?”. „No, osoby chorej, umierającej”. A on na to: „A Jezus powiedział: «Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, Mnieście uczynili». Czyli w tej osobie chorej jest Jezus i ja przed Nim klęczę”. I dalej na kolanach robił ten dywanik. Czy to nie jest dar? To jest dar, który uświadamia nam, że służymy Jezusowi w drugim człowieku. Ten konkretny więzień to zrozumiał.

*Fragment pochodzi z książki „Mężczyźni mojego życia. O miłości, miłosierdziu i dobrym pomaganiu” autorstwa s. Michaeli Rak i Małgorzaty Terlikowskiej, wydanej nakładem Wydawnictwa Esprit, maj 2022

https://www.esprit.com.pl/869/Mezczyzni-mojego-zycia.html