Odeszli w ostatnich 12 miesiącach. Pozostaną w naszej pamięci

ks. Andrzej Klimek
Od 1993 do 2020 roku proboszcz parafii rzymskokatolickiej Najświętszej Marii Panny w Złockiem, do której należą trzy kościoły: w Jastrzębiku, Szczawniku i Złockiem. Poza zasługami kapłańskimi i duszpasterskimi miał ogromny wkład w aktywizowanie mieszkańców regionu. W 2009 roku otrzymał odznakę Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej, przyznawaną przez Radę Powiatu Nowosądeckiego. Zmarł w nocy z 15 na 16 października.

.

ks. Stanisław Trytek
Urodził się 4 maja 1930 roku w Biadolinach Radłowskich. W 1950 roku zdał egzamin maturalny i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po ukończeniu studiów filozoficzno - teologicznych, 29 czerwca 1955 roku biskup Karol Pękala udzielił mu święceń kapłańskich.

Jako wikariusz pracował w parafii pod wezwaniem św. Małgorzaty w Nowym Sączu. 8 maja 1964 roku został mianowany wikariuszem ekonomem parafii pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kamionce Wielkiej. Kilka lat później, 29 stycznia 1971 roku został proboszczem tej parafii. Ponadto sprawował obowiązki wicedziekana dekanatu Nowy Sącz - Południe i dekanalnego ojca duchownego w dekanacie Nowy Sącz - Wschód.

Urząd proboszcza pełnił przez dwadzieścia dziewięć lat do 19 sierpnia 2000 roku. Następnie pozostał w parafii jako rezydent. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1966 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium  Canonicale, a w 1977 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. 23 sierpnia 1993 roku został obdarzony godnością Kapelana Jego Świątobliwości.

Zmarł 16 października w wieku 90 lat.

ks. Wojciech Chochół
Pochodził z Dobrej koło Limanowej. Jako wikariusz pracował w Szczurowej (od 16 czerwca 1975 roku), Gorlicach (od 19 sierpnia 1978 roku) i Dąbrowie Tarnowskiej (od 20 czerwca 1981 roku).

20 kwietnia 1982 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem św. Wojciecha w Trześni, gdzie posługiwał do 10 sierpnia 2019 roku, a następnie zamieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie. Zmarł 17 października w wieku 69 lat. 

.

.

.

senator Stanisław Kogut
Stanisław Kogut urodził się 29 października 1953 roku w Białej Niżnej. Z zawodu był technikiem mechanikiem. Ukończył Studium Zawodowe w Grybowie. Od 1972 pracował w PKP (m.in.  nacz. Sekcji Zakładu Taboru Nowy Sącz). Był przewodniczącym Sekcji Krajowej Kolejarzy „S” w latach 1997 – 2005.

Radny grybowski w latach 1990 – 1998, radny małopolski w latach 1998-2005 (wiceprzewodniczący od 2002 roku). Senator RP od 2005 roku. Barwna postać polskiego parlamentaryzmu. Lider PIS w okręgu  nowosądecko-podhalańskim w latach 2011 – 2016. Był założycielem  centrum Szkoleniowo-Rehabilitacyjnego im. Ojca Pio w Stróżach.

Był także wiceprezesem  KS Kolejarz Stróże. Odznaczony  Medalem „Za Ofiarność i Odwagę”. Senator Prawa i Sprawiedliwości aż do 2019 roku. Wpływowy polityk, który przez wiele lat kierował strukturami partii PiS na Sądecczyźnie. Stanisław Kogut był znany przede wszystkim ze swojej działalności w Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym. Z ugrupowaniem Jarosława Kaczyńskiego pożegnał się w atmosferze skandalu.

W grudniu 2018 Koguta zatrzymało CBA. Prokuratura postawiła mu zarzut  przyjmowania łapówek w gotówce i naturze od prywatnych firm w zamian za załatwienie różnych spraw. Przebywał w areszcie, niedawno wyszedł z niego za kaucją ze względu na swój zły stan zdrowia. Stanisław Kogut cierpiał na retinopatię, codziennie brał zastrzyki w gałkę oczną. Zmarł w gorlickim szpitalu 18 października. Przeżył 67 lat.

prof. Adam Frączek
Urodził się 1 listopada 1935 roku w Podegrodziu. W 1958 roku ukończył studia z psychologii na Uniwersytecie Warszawskim. W 1965 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie psychologii.

Z kolei w 1987 roku tytuł profesora. Przez wiele lat pracował na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, w Instytucie Psychiatrii i Neurologii, w Instytucie Psychologii Polskiej Akademii Nauk, a także w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.

Przez trzy kadencje był rektorem tej uczelni. W 1978 roku otrzymał odznaczenie „Zasłużony dla Kultury Fizycznej”. Rok później został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. W 2004 roku otrzymał Medal im. Marii Grzegorzewskiej, a w 2011 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 18 października w wieku 85 lat.

.

.

ks. Aleksander Zapalski
Pochodził z Wilkowiska, gdzie urodził się 18 marca 1928 roku. Po ukończeniu studiów filozoficzno - teologicznych w dniu 9 maja 1954 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Karola Pękali w tarnowskiej katedrze.

Jako wikariusz pracował w parafii w Straszęcinie (od 5 sierpnia 1954 roku), Tymowej (od 15 lipca 1958 roku), Ociece (od 1 sierpnia 1962 roku) i Górze Świętego Jana (od 1 sierpnia 1964 roku). 13 lutego 1965 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Górze Świętego Jana.

Ponadto sprawował obowiązki notariusza dekanatu Tymbark. Urząd proboszcza pełnił przez dwadzieścia osiem lat do 15 czerwca 1993 roku. Potem pozostał w parafii jako rezydent. 1 września 2015 roku zamieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie.

W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1967 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium  Canonicale, a w 1978 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. Odszedł 18 października w wieku 91 lat

ks. Józef Grabiec
Urodził się 5 lutego 1934 roku w Siedlance. Jako wikariusz pracował w Gawłuszowicach (od 15 lipca 1968 roku), Porębie Spytkowskiej (od 18 czerwca 1971 roku) i Podegrodziu (od 22 czerwca 1973 roku). 9 sierpnia 1977 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej w Nowej Wsi. Ponadto sprawował obowiązki notariusza dekanatu Krynica.

25 kwietnia 1989 roku został proboszczem parafii pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Woli Piskulinej, gdzie posługiwał przez jedenaście lat, do 30 lipca 2000 roku.  Następnie pozostał w tejże parafii jako rezydent.

W latach 2001 – 2009 posługiwał jako rezydent w Cieniawie, a w latach 2009 – 2014 w parafii Kosowy. Od 10 grudnia 2014 roku mieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską 26 czerwca 1980 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, a 25 marca 1991 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. Zmarł 20 października. Przeżył 86 lat,

ks. Józef Puchała
Był kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej w Nowym Sączu. Jako wikariusz pracował w Ropie (od 8 lipca 1961 roku), Jurkowie koło Limanowej (od 1 sierpnia 1963 roku), Lipinkach (od 18 czerwca 1966 roku) i Okocimiu (od 24 czerwca 1970 roku). 6 lutego 1974 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jurkowie.

Urząd proboszcza pełnił przez 33 lata, do 19 sierpnia 2007 roku, a następnie pozostał w tejże parafii jako rezydent. Za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1976 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium  Canonicale, a w 1985 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. Pochodził z Leszczyna koło Bochni, zmarł 21 października w wieku 83 lat.

Cecylia Góra
Emerytowana nauczycielka Szkoły Podstawowej nr 11 w Nowym Sączu. Swoim uczniom przez pokolenia wpajała miłość do języka polskiego, polskiej kultury i Ojczyzny. Przeżyła 93 lata.

.

.

.

.

ks. Antoni Tworek
Urodził się 2 sierpnia 1936 roku w Padwi Narodowej koło Mielca. W 1953 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie.

Jako neoprezbiter został posłany do pracy w Rytrze, gdzie posługiwał przez trzy lata. Następnie od 1962 roku przez pięć lat pracował w Łącku, a potem jeszcze w Wilczyskach i Limanowej. 2 czerwca 1971 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Chełmie koło Bochni, gdzie posługiwał przez trzydzieści pięć lat.

Ponadto sprawował obowiązki notariusza dekanatu Bochnia - Zachód. W 2006 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę i pozostał w Chełmie jako rezydent. Za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1972 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, a w 1983 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. Ks. Antoni Tworek był bardzo zasłużonym kapłanem.

W 1999 roku utworzył Muzeum Parafialne Bożogrobców, w którym zgromadził wiele eksponatów. Do końca życia opiekował się tym miejscem. Kapłan interesował się historią. Napisał dwie książki pt. „Chełm i Przyrabie” i „Przewodnik po Chełmie i Muzeum Parafialnym”. Przyczynił się do powstania parafii w Gierczycach. Odszedł 22 października w wieku 84 lat.

ks. Józef Grabowski
Urodził się 17 grudnia 1935 roku w Łopuchowej. Jako wikariusz przez kilka miesięcy pracował w Maszkienicach. Następnie biskup posłał go do Jazowska, gdzie pracował przez dwa lata do 1961 roku. Śp. ks. Józef Grabowski posługiwał także w Tylmanowej, Wadowicach Dolnych, Rożnowicach, Lisiej Górze i Mędrzechowie. 4 lipca 1983 roku biskup tarnowski mianował go proboszczem parafii pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Mędrzechowie, gdzie duszpasterzował przez dwadzieścia dwa lata, do 20 sierpnia 2005 roku. Ponadto sprawował obowiązki wicenotariusza do spraw łączności internetowej w dekanacie Szczucin oraz wicedziekana dekanatu Szczucin.

Po przejściu na emeryturę pozostał w Mędrzechowie jako rezydent. 25 stycznia 2019 roku zamieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie. Za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1980 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium  Canonicale, a w 1983 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. Został również obdarzony godnością Kanonika Honorowego Kapituły Katedralnej w Radomiu. Ks. Józef Grabowski zmarł 23 października.

ks. Adam Nowak
Jeden z najstarszych kapłanów diecezji tarnowskiej. Przez wiele lat był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie i w Instytucie Teologicznym. Bardzo długo pełnił posługę diecezjalnego duszpasterza głuchoniemych.

W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1960 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, w roku 1967 diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto, w 1972 roku otrzymał godność Kanonika Gremialnego Kapituły Katedralnej w Tarnowie, a w 1983 roku został obdarzony godnością Kapelana Jego Świątobliwości. Ks. prałat Adam Nowak zmarł 7 października w wieku 93 lat.

.

ks. Tadeusz Dyło
Emerytowany proboszcz parafii Czermin. Posługiwał tam przez dwadzieścia osiem lat, a następnie pozostawał na parafii jako rezydent. Jako wikariusz przez cztery lata pracował w jednej ze starosądeckich parafii. Posługiwał jako neoprezbiter w Starym Wiśniczu. Ks. Tadeusz Dyło urodził się 28 listopada 1934 roku w Sędziszowie Małopolskim. Za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1976 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, a w 1983 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. Zmarł w 24 października, w wieku 86 lat.

ks. Stanisław Biernat
Urodził się 28 października 1934 roku w Rzezawie. Jako wikariusz przez rok pracował w parafii Łukowica. Następnie duszpasterzował w Nowym Wiśniczu i Sędziszowie Małopolskim. Od 16 czerwca 1969 roku posługiwał w parafii św. Kazimierza w Nowym Sączu, a następnie w parafii św. Małgorzaty. 25 stycznia 1974 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Czarnej. Ponadto sprawował obowiązki wicedziekana, dziekana i dekanalnego ojca duchownego dekanatu Dębica - Zachód.

Urząd proboszcza pełnił przez trzydzieści lat, do 20 sierpnia 2004 roku, a następnie pozostał w tejże parafii jako rezydent. Od 11 lutego 2016 roku mieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie.

Zmarł 24 października. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1976 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, a w 1977 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. 25 marca 2010 roku został obdarzony godnością kanonika honorowego Kapituły Kolegiackiej w Nowym Sączu.

ks. Stanisław Gutowski
Emerytowany proboszcz parafii Trójcy Przenajświętszej w Okocimiu. Przez kilka lat jako wikariusz pracował w parafii Matki Bożej Bolesnej w Nowym Sączu. Był Kanonikiem Gremialnym Kapituły Bocheńskiej. Za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1979 otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, a w roku 1985 diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. Zmarł 27 października.

ks. Józef Majka
Józef Majka urodził się 5 października 1951 roku w Mordarce. Po święceniach jako wikariusz trafił do parafii w Rzezawie oraz wikariusz przez kilka lat duszpasterzował w Jazowsku koło Łącka. Potem pracował jeszcze w parafii Matki Bożej Anielskiej w Dębicy i w Borowej koło Mielca.

25 lipca 1994 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem św. Zygmunta w Żelichowie. 8 sierpnia 1999 roku objął urząd proboszcza parafii pod wezwaniem Nawiedzenia NMP w Zaborowie, a 16 października 2008 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej w Chotowej. Ponadto pełnił funkcję kapelana szpitala w Dębicy oraz dekanalnego duszpasterza trzeźwości w dekanacie Radłów.

Za gorliwie pełnioną posługę kapłańską w 1994 roku otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, a w 1996 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. Ks. Józef Majka zmarł 27 października.

.

Maria Zubek
Mieszkanka Piwnicznej-Zdroju; pod pseudonimem „Tatarzyna" działa w czasie II wojny światowej jako łączniczka i pielęgniarka w jednym z partyzanckich oddziałów 1 Pułku Strzelców Podhalańskich. Maria Zubek, partyzantka 9 kompanii 3 batalionu 1 Pułku Strzelców Podhalańskich była żoną majora Juliana Zubka, dowódcy jej partyzanckiego oddziału i jednocześnie współtwórcą tras kuriersko-przerzutowych na Węgry.

Od 1944 do 1945 r. ich oddział walczył z okupantem niemieckim w rejonie Hali Łabowskiej. Po wojnie Maria Zubek działała w związkach kombatanckich. Była też przez lata przewodniczącą Towarzystwa Miłośników Piwnicznej. To dzięki niej ukazały się wojenne wspomnienia jej męża pt. "Ze wspomnień kuriera". 30 października 2008 r. piwniczańscy radni przyznali jej tytuł Honorowego Obywatela Miasta Piwniczna-Zdrój. Maria Zubek dożyła 101 lat. Zmarła 27 października.

Józef Puścizna
Przez kilkadziesiąt lat kierował Powiatowym Młodzieżowym Centrum Kultury w Starym Sączu. Kierował placówką nieprzerwanie od 1986 roku do chwili przejścia na emeryturę, czyli do 2015 roku. To dzięki jego staraniom w roku 1990 placówka zyskała nową siedzibę – budynek przy ulicy Daszyńskiego 18, w którym poprzednio mieścił się internat Zespołu Szkół Drzewno – Mechanicznych.

W 2001 roku Młodzieżowy Dom Kultury został doceniony za zasługi organizowanych imprez plenerowych na terenie miasta i innych województw z tego powodu opiekę nad nim przejęło Starostwo Powiatowe, a co za tym idzie placówka otrzymała nową nazwę: Powiatowy Młodzieżowy Dom Kultury w Starym Sączu.

Już na emeryturze największą pasją Józefa Puścizny była muzyka – do śmierci był organistą w parafii Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Barcicach. Zmarł 29 października, w wieku 72 lat.

.

Janusz Bocheński
Nauczyciel Zespołu Szkół Ekonomicznych w Nowym Sączu od 1991 roku. Wielokrotnie odznaczany nagrodami dyrektora szkoły. Był pasjonatem turystyki, organizatorem konkursów recytatorskich, autorem broszur o szkole. Swoim uczniom wpajał wiedzę i miłość do języka polskiego. Zmarł 29 października.

Jan Cisoń
Sołtysem Słowikowej był przez 13 lat, angażował się również w życie Korzennej pełniąc funkcję radnego w latach 1994 – 2002. Ze względu na problemy zdrowotne zrezygnował z bycia sołtysem w sierpniu br. W 2014 roku zajął trzecie miejsce w plebiscycie na najlepszego sołtysa. Zmarł w wieku 79 lat.

Był jednym z najbardziej zaangażowanych działaczy społecznych w regionie. Jego zasługi i wkład w rozwój Słowikowej zostały docenione.

W maju 2020 r., podczas historycznej sesji rady gminy, która odbyła się w 30 rocznicę istnienia samorządu w Polsce, odebrał z rąk wójta Korzennej Leszka Skowrona statuetkę dla osób wielkiego serca, które od lat służyły gminie i społeczeństwu, realizując wspaniałe projekty.

.

.

Barbara Koral
Była filantropką, osobą żarliwej wiary. Żona Józefa Korala, młodszego ze współwłaścicieli lodowego imperium. Barbara Koral w pamięci Sądeczan pozostanie jako osoba wielkiego serca, która angażowała się w pomoc potrzebującym.

Przegrała walkę z ciężką chorobą. Odeszła w nocy z 29 na 30 października. - Dane mi było spotkać się z nią kilka razy w życiu. Pamiętam, a było to  w pierwszej połowie kat 90, kiedy ją zobaczyłem z całym plikiem pieniężnych przekazów pocztowych, które wysyłała do ludzi potrzebujących pomocy - wspomina Zygmunt Berdychowski.

- Kiedy spytałem skąd wie, że są w potrzebie, pokazała mi artykuły w gazecie. Opisywały historie ludzi, na których zwaliło się nieszczęście.