Wieczór autorski z prof. Bolesławem Faronem

Pod koniec lutego prof. Faron w tym samym miejscu odbierał, jak sam podkreśla, szczególną nagrodę przyznawaną przez Społeczno-Kulturalne Towarzystwo „Sądeczanin”.

– To nagroda szczególna, wzruszająca i bardzo ważna, bo dostaję ją w mateczniku – w Nowym Sączu, czyli mieście, z którym jestem związany od dzieciństwa i któremu poprzez pracę staram się odwdzięczyć, spłacić dług w ramach sformułowania Orkana ze „Wskazań dla synów Podhala”: „Wróć braciom swoim, coś wiedzą zdobył” – mówi prof. Bolesław Faron.

Profesora rodem z Czarnego Potoku (gm. Łącko) szczególnie sądeczanom przedstawiać nie trzeba. Historyk i krytyk literatury, publicysta, nauczyciel akademicki swoja naukowa ścieżkę rozpoczął w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Pracę magisterską poświecił swojemu ulubionemu pisarzowi Władysławowi Orkanowi. Nim został asystentem na uczelni (1959), pracował jako wychowawca w internacie ZSZ w Nowej Hucie. W 1978 uzyskał tytuł profesora, był rektorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie (1975-1981), ministrem oświaty i wychowania (1981-1985 – opracował wówczas słynna Kartę Nauczyciela), radcą Ambasady w Wiedniu ds. nauki, kultury i oświaty, dyrektorem Instytutu Polskiego (1986-1990). Napisał kilkanaście książek i kilkaset artykułów m.in. o Zbigniewie Uniłowskim, Stefanie Kołaczkowskim, Władysławie Orkanie, Julianie Kawalcu i Stanisławie Piętaku.

Bolesław Faron zawsze czuł się mocno związany z Sądecczyzną: od lat wchodzi w skład Komitetu Redakcyjnego „Rocznika Sądeckiego” i „Almanachu Łąckiego”, promuje również twórczość sądeckich poetów (Bronek z Obidzy, Wanda Łomnicka-Dulak). Swojemu przywiązanie do „Małej Ojczyzny” dał wyraz w dwóch tomikach eseistycznej prozy „Powrót do korzeni” i „Powrót do korzeni. Nowy”, w której pisze o swoim najbliższym otoczeniu.

– Gdzieś do pięćdziesiątego roku życia zajmowałem się tylko nauką względnie działalnością organizacyjną na różnych frontach. Byłem między innymi: rektorem, ministrem oświaty i wychowania, dyrektorem Instytutu Polskiego i radca ambasady. Kiedy przekroczyłem pięćdziesiątkę, wróciłem z placówki dyplomatycznej w Wiedniu w latach dziewięćdziesiątych miałem pewne problemy adaptacyjne po takim dziesięcioletnim okresie nieobecności. Wtedy dokonałem pewnego przewartościowania w swoim życiu i uświadomiłem sobie jakie wartości są trwałe i niezmienne. Tymi wartościami jest rodzina i najbliżsi ludzie. To plus namowa Józefa Barana, który był redaktorem naczelnym tygodnika „Wieści”, żebym pisał takie teksty, sprawiło, że zacząłem pisarstwo eseistyczne, wspomnieniowe, felietonowe dotyczące naszej „Małej Ojczyzny” – opowiada prof. Bolesław Faron.

Spotkanie (8 kwietnia o godz. 17) w sali Sichrawy MCK SOKÓŁ poprowadzi Witold Kaliński; czytanie fragmentów książek – Elżbieta Szudek. Gości czeka również niespodzianka muzyczna.

Bezpłatne wejściówki do odebrania w kasie MCK SOKÓŁ (ul. Długosza 3, Nowy Sącz).

Czytaj również: Bolesław Faron: Wiodła mnie ścieżka Władysława Orkana

 (JB)
Fot. JB