Noc Kupały, czyli najkrótsza noc w roku już w poniedziałek. Zwyczaje i tradycje

Czerwcowe, prastare pogańskie, czy inaczej mówiąc - rodzimowiercze święto związane jest z letnim przesileniem słonecznym. Tematem przewodnim Nocy Kupały jest ogień, woda, urodzaj, płodność, radość i miłość. Przez wieki próbowano przemianować nazwę tego święta i jego wymiar na bardziej chrześcijański, czyli na noc św. Jana Chrzciciela. Z marnym skutkiem. Noc świętojańską obchodzimy z 23 na 24 czerwca.

Z Nocą Kupały związana jest ściśle legenda o kwiecie paproci. Ten, kto go znalazł, mógł cieszyć się bogactwem. Kwiat ten, według podań, kwitnie tylko podczas tego wyjątkowego święta. W Sobótkę panny puszczały wianki i tradycja ta zachowała się po dziś dzień.

Wianki z zapalona świecą puszczało się nie tylko dla złączenia ognia (symbolu Słońca) z symbolizującą Księżyc wodą. Dziewczyny plotły wianek z kwiatów i ziół i puszczały go na rzekę bądź strumień. Na wianki czekali w dole rzeki kawalerowie.

Wyłowiony wianek danej dziewczyny dawał młodym przyzwolenie na samotny spacer po lesie, a w przyszłości mógł oznaczać udany związek. Wianek, który zaplątał się przy brzegu, na którym zgasła świeczka lub ogarek albo przez nikogo nie wyłowiony, zwiastował, niestety, staropanieństwo bądź przynajmniej długie oczekiwanie na męża.

Zwyczajowo, w trakcie nocy przesilenia letniego, wygaszano wszystkie paleniska i rozniecano ogień na nowo. Przy rozpalanych za wsią ogniskach gromadzili się mieszkańcy wsi, licząc na obfite plony, pomyślność i zdrowie. Zawsze skakało się przez ogniska. Dym z nich miał zapewniać dobrą pogodę na żniwa. W 2021 roku sobótka przypada w poniedziałkową noc, 21 czerwca.([email protected], fot. Pixabay)