Ciąg dalszy podróży kanclerza Olafa Scholza po Azji

W listopadzie odbyła się jeszcze jedna podróż niemieckiego przywódcy na kontynent azjatycki. Tym razem oprócz głównego celu jakim był udział w szczycie państw G20 w Indonezji, kanclerz Olaf Scholz odwiedził również Wietnam i Singapur. Daleki Wschód znajduje się więc wysoko w hierarchii zainteresowań niemieckiej polityki zagranicznej.

Podróż trwała 4 dni (najdłuższa podróż zagraniczna odkąd kanclerz Olaf Scholz objął swój urząd). Pierwszym punktem w planie delegacji był Wietnam. W Hanoi, kanclerz Olaf Scholz został przywitany przez wietnamskiego premiera Pham Minh Chinh. Podczas spotkania zwrócił uwagę na potrzebę umocnienia bilateralnych relacji i zwiększenia wymiany handlowej. Przedstawiono również projekt Uniwersytetu Wietnamsko-Niemieckiego, a Berlin zadeklarował chęć inwestowania w wietnamską transformację energetyczną i rozwój odnawialnych źródeł energii.

Pomimo przyjaznego przyjęcia i optymistycznych porozumień, kanclerz Olaf Scholz skrytykował Wietnam za jego stosunek do wojny na Ukrainie. Rząd w Hanoi unika oficjalnego potępienia agresji i utrzymuje dobre relacje z Rosją. Niemiecki przywódca stwierdził, że oczekuje „jasnego stanowiska” w tej kwestii. W swoim przemówieniu zauważył, że nie można tolerować napaści silniejszych państw na mniejszych sąsiadów. Było to również odniesienie do napięć między Chinami, a Wietnamem na Morzu Południowochińskim. Hanoi zdecydowanie odrzuca chińskie roszczenia w tym obszarze.

Kanclerz Olaf Scholz zdaje sobie sprawę, że Wietnam jest jedną z najszybciej rozwijających się gospodarek świata i najważniejszym partnerem handlowym Niemiec w Azji Południowo-Wschodniej. W wyniku rosyjskiej agresji przeciwko Ukrainie, Berlin musi poszerzyć swoje rynki zbytu, łańcuchy dostaw, źródła surowców i miejsca produkcji. Te argumenty przemawiające za współpracą obu państw zostały odpowiednio podkreślone w Hanoi.

Następnym punktem wizyty był Singapur. Razem z wicekanclerzem Robertem Habeckiem, Olaf Scholz wziął udział w konferencji niemieckiego biznesu w regionie Azji-Pacyfiku. Kongres skupił się na dwóch kluczowych zagadnieniach: dywersyfikacji i zrównoważonym rozwoju. Robert Habeck stwierdził:

- Chodzi o szersze pozycjonowanie, rozłożenie ryzyka, rozwinięcie własnych atutów i wzmocnienie pozycji, a tym samym o większą polityczną swobodę działania. Taki jest wyraźny kierunek naszej zagranicznej polityki gospodarczej.

Premier Singapuru Lee Hsien Loong zaprosił kanclerza Olafa Scholza do swojej rezydencji. Niemiecki przywódca podkreślił dobre stosunki dwustronne oparte na wspólnym przywiązaniu do prawa międzynarodowego i multilateralizmu. Chwalił Singapur jako „bramę do całej Azji” i jako miasto, które emanuje „dynamizmem, siłą innowacji i energią”.

Liderzy obu państw podpisali wspólną deklarację, która ma być podstawą pogłębienia dalszej współpracy. Jednym z głównym postanowień zawartych w dokumencie jest ochrona klimatu. Przywódcy obu krajów uznali, że należy uniezależnić się od paliw kopalnych. Oprócz tego dodano również punkty dotyczące cyfryzacji, badań i innowacji.

Ostatnim etapem podróży kanclerza Olafa Scholza po Azji Południowo-Wschodniej było wzięcie udziału w szczycie G20 w Indonezji. Tam natomiast najważniejszymi tematami były zagadnienia związane z bezpieczeństwem i konfliktem na Ukrainie. Po spotkaniach z najważniejszymi przywódcami na świecie, kanclerz Olaf Scholz wrócił do Berlina.

Niemcy w ostatnich miesiącach zintensyfikowały kontakty z państwami azjatyckimi na najwyższym szczeblu. Pierwsza wizyta kanclerza Olafa Scholza w Azji odbyła się w Pekinie. Było to zerwaniem dotychczasowej praktyki, zazwyczaj niemieccy przywódcy jako pierwszy cel azjatyckiej podróży wybierali Japonię.

Wybór Chin, a następnie delegacja do państw Azji Południowo-Wschodniej pokazał gdzie znajdują się priorytety niemieckiej polityki zagranicznej na tym kontynencie. Zerwanie relacji gospodarczych z Rosją wymusiło na Berlinie szukanie nowych rynków. Powodzenie lub porażka w budowaniu nowych łańcuchów dostaw będzie jednak w głównej mierze zależała od stosunków amerykańsko-chińskich. (Stefan Kasprzyk, fot. ilustracyjne Pixabay)