Trwa wczytywanie strony. Proszę czekać...
Czwartek, 28 marca. Imieniny: Anieli, Kasrota, Soni
21/09/2022 - 21:10

Torbiel Bakera pod kolanem - objawy. Leczenie czy operacja?

Torbiel Bakera, niekiedy również nazywana cystą Bakera, umiejscowiona jest pod kolanem. Pomimo że nie stwarza bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia, to wraz z rozwojem może uszkadzać naczynia krwionośne oraz nerwy – w wyniku ucisku. Dlatego warto jak najwcześniej udać się do lekarza w przypadku rozpoznania pierwszych objawów. Zapoznaj się czym jest torbiel podkolanowa, jakie są objawy, przyczyny powstawania oraz jak się leczy to schorzenie.

Torbiel podkolanowa Bakera, określana również cystą, jest niefizjologicznie powiększoną przestrzenią łącznotkankową, wypełnioną płynem, przypominającą guzek, umieszczoną w dole podkolanowym stawu kolanowego. Jest to zmiana łagodna, nie rakowa, niewielkich rozmiarów, ale wystarczająca do wykrycia palpacyjnie przez skórę. Umiejscawia się najczęściej pomiędzy głową przyśrodkową mięśnia brzuchatego, a mięśniem półbłoniastym. Staw kolanowy jest największym stawem w organizmie człowieka, więc bardzo często występują w nim stany patologiczne, pod postacią przeciążeń, urazów i zmian zwyrodnieniowych.

W przypadkach nadmiernej produkcji płynu stawowego dochodzi do wzrostu ciśnienia wewnątrz stawu, ograniczenia jego ruchów zgięcia oraz ucieczki płynu przez miejsca osłabionego oporu w torebce stawowej. Gromadzi się wtedy w kaletkach dołu podkolanowego lub powoduje tworzenie się przepuklin w torebce. Może również dojść do pęknięcia torbieli i wydostania się płynu w okolice łydki. Taka patologia występuje nawet u 50% zgłaszających objawy dorosłych. Torbiel podkolanowa powstaje najczęściej w wieku 4-7 lat u dzieci oraz u dorosłych w wieku 35-70 lat. Szybko rozpoznana i prawidłowo leczona może uchronić chorego przed zaawansowanymi zmianami, których skutecznym leczeniem jest tylko zabieg operacyjny.

Przyczyny pojawiania się torbieli Bakera

Lekarze wskazują, że nie są znane wszystkie przyczyny tej dolegliwości. Wyróżnia się jednak kilka czynników sprzyjających, wyraźnie zwiększających możliwość wystąpienia cysty. Należy do nich przede wszystkim regularne przeciążanie stawu kolanowego. Sytuacja ta występuje zwłaszcza u osób uprawiających zawodowo lub amatorsko sport – piłkarzy, biegaczy, tancerzy, ale nie tylko.

Ponadto torbiel Bakera ma wyraźną tendencję do pojawiania się u osób z nadwagą. W ich przypadku stawy kolanowe również są regularnie przeciążane – z powodu zbyt dużej wagi. Pod wpływem przeciążeń dochodzi do nadmiernego wydzielania mazi stawowej, co powoduje wzrost ciśnienia wewnątrz stawu, a w konsekwencji wysięk płynu do torebki stawowej. Stałe drażnienie błony maziowej doprowadza do coraz większego wysięku i powstania cysty.

Do pozostałych potencjalnych przyczyn wystąpienia torbieli Bakera zaliczają się:

  • choroby stawów (między innymi dna moczanowa lub stany zapalne stawów);
  • zapalenie stawu kolanowego;
  • zapalenie kaletek maziowych ulokowanych w dole podkolanowym;
  • przepuklina torebki w stawie kolanowym.

Jakie są objawy torbieli Bakera?

Głównym objawem cysty Bakera jest wyczuwalne lub nawet widoczne pod kolanem zgrubienie o owalnym kształcie. Cysta Bakera może powodować:

  • wyraźna obecność guza ulokowanego tuż pod kolanem, z tylnej strony nogi;
  • zaczerwieniona i ucieplona skóra w okolicy kolana;
  • obrzęk;
  • problemy z uginaniem nogi (częściowe lub całkowite zablokowanie);
  • ból w stawie kolanowym (szczególnie nasilający się w czasie poruszania nogami);
  • uczucie drętwienia w łydce i okolicach.

Objawy te mogą występować w różnym stopniu nasilenia, w zależności od rozwoju torbieli. W przypadku, gdy torbiel ulega pęknięciu, może dojść do rozlania się wypełniających ją płynów. Są one wówczas odpowiedzialne za wywoływanie uczucia drętwienia w tkankach sąsiadujących z kolanem.

Jak rozpoznaje się torbiel Bakera?

Doświadczony lekarz jest w stanie z wywiadu i fizykalnego zbadania pacjenta ustalić rozpoznanie torbieli Bakera. W przypadku występowania wątpliwości może skierować pacjenta na badanie USG. Pozwala ono określić strukturę i rozległość zmiany. Czasem wykonuje się także punkcję diagnostyczną. Nakłuwa się cystę igłą i pobiera próbkę jej zawartości do analizy. W zależności od możliwych przyczyn nadprodukcji płynu stawowego lekarz może zlecać jeszcze inne badania, np. w podejrzeniu choroby zwyrodnieniowej RTG, choroby reumatologicznej – odpowiednie badania laboratoryjne.

Jak leczyć torbiel Bakera?

W przypadku torbieli o niewielkich rozmiarach, która nie daje objawów bólowych i nie powoduje ograniczenia funkcji i ruchomości kończyny, stosuje się leczenie zachowawcze. Lekarz powinien zalecić ograniczenie wysiłku fizycznego, odciążenie stawu kolanowego oraz ewentualne ochładzanie (okłady z lodu). Może także przypisać odpowiednie leki przeciwzapalne oraz zabiegi z zakresu fizykoterapii (pole magnetyczne, ultradźwięki, laseroterapia). Jeśli podstawowe objawy zostaną opanowane, warto zwrócić się do doświadczonego fizjoterapeuty. Jest to istotne zwłaszcza przy nawracających problemach z wysiękiem w stawie. Należy poszukać przyczyny dysfunkcji. Fizjoterapeuta oceni zaburzenia biomechaniczne w naszym ciele i wskaże najsłabsze ogniwa łańcucha biokinematycznego.

Pozwoli to stworzyć optymalny proces rehabilitacyjny i zniwelować czynniki ryzyka, tym samym zmniejszyć możliwość nawrotu problemów. Ćwiczenia będą miały na celu wzmocnienie osłabionych mięśni oraz rozciągnięcie przykurczonych, poprawę stabilizacji tułowia, poprawę czucia głębokiego. W przypadku większych torbieli konieczne może okazać się nakłucie zmiany i odessanie płynu (punkcja), a także iniekcja środka sterydowego, którego funkcją będzie złagodzenie stanu zapalnego. Zwykle czynności te należy powtórzyć kilkakrotnie. W przypadkach niepoddających się leczeniu zachowawczemu lub występowaniu torbieli znacznych rozmiarów wskazane jest leczenie operacyjne – artroskopia. Zabieg polega na usunięciu torbieli, zamknięciu jej połączenia ze stawem oraz szczelnym zszyciu uszkodzonej torebki stawowej.

W przypadku współistniejących zmian (lub przyczyn wtórnego wystąpienia torbieli) również wykonuje się czynności naprawcze. Pozwoli to w sposób najmniej inwazyjny usunąć wszystkie możliwe przyczyny wystąpienia torbieli, co wpłynie na lepsze efekty leczenia oraz szybszy powrót do czynności dnia codziennego. Po operacji wymagana jest kilkutygodniowa rehabilitacja (w zależności od rozległości zabiegu).

Zobacz też: Swędząca skóra głowy? Jak sobie radzić z tym problemem?

Rehabilitacja torbieli Bakera

Na działania będą składać się przede wszystkim techniki manualne mające na celu zmniejszenie napięcia otaczających tkanek, przywrócenie zakresu ruchu w stawie, zmniejszenie stanu zapalnego i i zwiększenie cyrkulacji krwi w celu wchłonięcia struktury torbieli. Podczas terapii najbardziej przydatne techniki to:

  • terapia tkanek miękkich;
  • terapia manualna;
  • stretching i indywidualnie dobrane ćwiczenia. W zależności od przyczyny powstania cysty może być to problem z chondromalacją, łąkotką; mięśniami – grupą kulszowo-goleniową, przywodzicielami.

Ponieważ wzorce kliniczne mogą być zupełnie inne ważne jest indywidualne dobranie ćwiczeń.

  • fizykoterapia mająca na celu przyśpieszenie gojenia – laser, pole magnetyczne, fonoforeza, jonoforeza;
  • suche igłowanie – w celu zmniejszenia napięcia otaczających struktur powięziowych;
  • kinesiotaping.

[email protected],  fot. Freepik







Dziękujemy za przesłanie błędu