Choroba lokomocyjna u dziecka – jak sobie z nią radzić?

Kinetoza jest chorobą, która wiąże się ze złym samopoczuciem w trakcie przemieszczania się środkami lokomocji. Może obejmować wszystkie lub tylko niektóre pojazdy. Czasem dziecko źle reaguje na jazdę samochodem, ale dobrze czuje się w autobusie. Bardzo często choroba lokomocyjna u dzieci objawia się również w samolocie czy na statku.

Czym jednak właściwie jest choroba lokomocyjna? To zaburzenie pracy błędnika, które występuje tylko wtedy, kiedy ciało jest w ruchu, ale nie rusza się samodzielnie. Nie dotyczy więc sytuacji, gdy dziecko samodzielnie chodzi, jeździ na rowerze czy pływa. Wynika to z faktu, że choć oczy malucha odbierają przesuwający się obraz, to jednak błędnik nie rejestruje ruchu w znaczeniu zmiany położenia jego ciała w przestrzeni. Krótko mówiąc, mózg nie jest w stanie odpowiednio zarejestrować komunikatów, które stoją według niego w sprzeczności. Wtedy pojawia się choroba lokomocyjna.

Objawy są często nie tylko nieprzyjemne, ale również bardzo stresujące. To sprawia, że u części osób, zarówno dorosłych, jak i dzieci, dolegliwości pojawiają się jeszcze przed jazdą autem. Niepokój związany z wystąpieniem objawów jest do tego stopnia duży, że może imitować chorobę nawet w przypadku, gdy ta już z jakichś względów zwyczajnie zanikła. 

Choroba lokomocyjna u dzieci: objawy

Choroba lokomocyjna u dzieci kojarzy się z nudnościami i wymiotami. Chorujące na kinetozę dziecko niekoniecznie musi od razu wymiotować w samolocie, na statku lub w aucie, tylko czuje się wyraźnie źle. U części dzieci nie dochodzi do wymiotów (co nie znaczy, że dziecko nie choruje na chorobę lokomocyjną).

Za objawy choroby lokomocyjnej uznaje się następujące dolegliwości, które pojawiają się w podróży:

• ból i zawroty głowy;
• nadmierne ślinienie się;
• znużenie;
• zmęczenie;
• wzmożona senność;
• apatia;
• bladość skóry;
• nadmierne pocenie się;
• odrętwienie;
• brak apetytu;
• ogólne osłabienie;
• nieustępujące uczucie niewygody;
• duszności;
• mdłości;
• wymioty.

Objawy choroby lokomocyjnej mogą występować w różnych konfiguracjach i z różnym nasileniem. 

Od kiedy choroba lokomocyjna u dzieci - w jakim wieku?

Kinetoza najczęściej dotyka mało wprawnych podróżników, a więc małe dzieci. Choroba lokomocyjna zaczyna się zwykle w 2. roku życia, jest dość częsta u dwulatków i trzylatków, i po kilku czy kilkunastu latach przeważnie mija.

Choroba lokomocyjna raczej nie występuje u niemowląt. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że dzieci w pierwszym roku życia nie zwracają uwagi na to, co dzieje się za oknem pojazdu. Niemowlęta podróżują w pozycji półleżącej, która mniej sprzyja występowaniu objawów niż pozycja siedząca.

Leki na chorobę lokomocyjną u dzieci i niemowląt

Najbardziej znanym i powszechnym środkiem podawanym dzieciom, które cierpią na chorobę lokomocyjną są leki antyhistaminowe blokujące receptory H1. Niemniej jednak, ich podanie wiąże się z wystąpieniem skutków ubocznych, m.in. senności, suchości w ustach czy problemów żołądkowych. Warto zatem wskazać, że w aptekach dostępne są też leki antyhistaminowe, które zgodnie z zapewnieniami producentów, nie wywołują dodatkowych dolegliwości. Ponadto, leczenie choroby lokomocyjnej możliwe jest poprzez podanie leków (np. Aviomarin) bądź suplementów (np. Lokomotiv).

Preparaty te niwelują nieprzyjemne dolegliwości. Działają przeciwwymiotnie, przeciwalergicznie i delikatnie uspokajająco. Zawierają wyciąg z kłącza imbiru, który wykazuje skuteczne działanie przeciwwymiotne. Należy wskazać, że aby preparaty odpowiednio zadziałały, należy je przyjąć na około pół godziny przed planowaną podróżą. Co ważne, środki te występują w różnej postaci – nie tylko tabletek, ale również kropli, syropu, cukierków do ssania czy lizaków. Leki i suplementy na kinetozę dla dzieci dostępne są w aptekach bez recepty. Niemniej jednak, warto poprosić o poradę farmaceutę bądź skonsultować się z lekarzem, który pomoże dobrać właściwy środek dla dziecka.

Sposoby na chorobę lokomocyjną u dzieci i niemowląt

Sposobem na uniknięcie nieprzyjemnych dolegliwości u dzieci w trakcie podróży może być zastosowanie syropu imbirowego, znanego z właściwości przeciwwymiotnych. Ponadto, przed podróżą warto podać dziecku herbatkę miętową bądź rumiankową. Należy również wskazać, że w walce z kinetozą skuteczna jest akupresura. W aptekach dostępne są opaski i plastry przeciwwymiotne, które działają na zasadzie ucisku. W przypadku opasek – uciskają punkt około 7 cm powyżej nadgarstka, natomiast plastry należy przykleić we wskazanych w ulotce informacyjnej miejscach. W celu profilaktycznym warto również zastosować plaster na pępek. Zaklejenie pępka plastrem pomoże uchronić dziecko przed wystąpieniem nieprzyjemnych dolegliwości. 

Jak zapobiegać kinetozie u dzieci i niemowląt?

Kinetoza to choroba, która może, ale nie musi obejmować wszystkich środków transportu. Jeżeli dziecko źle znosi podróż samochodem, ale objawy nie występują podczas jazdy pociągiem, warto wówczas zamienić pojazd i formę przemieszczania się. Ponadto, jeśli to możliwe dziecko powinno siedzieć przodem do kierunku jazdy – w pozycji półleżącej z opartą głową. W ten sposób zmniejszona zostanie dezorientacja ruchowa.

Zobacz też: Obrzęki nóg – skąd się biorą i jak sobie z nimi radzić?

W autobusie warto wybierać miejsca oddalone od osi kół, zaś w samolocie należy siadać w okolicy skrzydeł. W trakcie jazdy samochodem nieprzyjemne dolegliwości mogą być łagodzone poprzez wietrzenie auta bądź włączenie klimatyzacji. Konieczne jest również odpowiednie wyregulowanie pasa bezpieczeństwa tak, by nie był on napięty – powinien obejmować biodra, a nie brzuch dziecka. Ulgę przynieść mogą również częste przystanki, podczas których dziecko będzie mogło zaczerpnąć świeżego powietrza. Przed podróżą należy podać dziecku lekkostrawne, delikatne śniadanie oraz unikać słodyczy i napojów gazowanych w trakcie jazdy.

[email protected],  fot. freepik.