To naprawdę Boży geniusz: najpierw matczyne mleko, a dopiero potem schabowy!

nota o książce
Wyznajemy wiarę w Ducha Świętego, tak samo jak w Ojca i Syna. Czy jednak nie przyzwyczailiśmy się do Jego istnienia? Czy naprawdę w Niego wierzymy? Czy ufamy, że Duch-Pocieszyciel jest blisko nas, w naszej codzienności? Na ile zauważamy Jego realne działanie i zapraszamy Go do tego, by zmieniał nasze życie?

Ksiądz Tomasz Szałanda na podstawie ksiąg Starego Testamentu przypomina historię Ducha Świętego. Przybliża nam Jego postać tak, że staje się On dla nas kimś bliskim – prawdziwym przyjacielem. Wskazuje zarazem, jak moc Ducha Świętego uzdalnia nas do wielkich i nadzwyczajnych działań, i prowadzi do wewnętrznej przemiany, oczyszczenia i nawrócenia.

fragment wstępu
Jesteśmy przyzwyczajeni do istnienia Ducha Świętego. Bardziej lub mniej świadomie czyniąc znak krzyża, wyznajemy wiarę w Jego obecność wraz z Ojcem i Synem. Podobnie gdy wypowiadamy: „Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu”. Tymczasem, choć Duch Święty istniał od zawsze, Jego objawienie nie nastąpiło od razu – tak samo było zresztą w przypadku Syna Bożego. Bóg w swej nieskończonej mądrości powoli przygotowywał świat do objawienia się jako Jeden, choć w trzech Osobach. U Niego bowiem wszystko ma swój czas. (...)

Zachwyca mnie Boża mądrość, także w nieobjawianiu wszystkiego od razu, ale w roztropnym wprowadzaniu w swoje tajemnice. Bóg wie, co, kiedy i jak należy powiedzieć, pokazać, wyjawić. Od stworzenia świata – według kalendarza żydowskiego – do objawienia wraz z Synem Ducha Świętego minęło 3761 lat, a więc przez prawie 40 wieków Bóg objawiał się jako Jeden. Dopiero „gdy nadeszła pełnia czasu” (Ga 4,4), świat usłyszał i zobaczył działanie Ducha Świętego. To naprawdę Boży geniusz: najpierw matczyne mleko, a dopiero potem schabowy! (...)

Ducha Świętego zacząłem więc odkrywać nie tak dawno, choć wiedziałem, że On jest, wyznawałem wiarę w „Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi”, a na ślubach śpiewałem Veni Creator Spiritus. A jednak nie było między nami przyjaźni, co najwyżej znajomość. Będąc na duchowym zakręcie, zacząłem się bardziej interesować Duchem, poznawać Go, a z czasem z Nim rozmawiać. Zaprzyjaźniliśmy się na dobre z dotychczas Wielkim Nieznajomym.

W niniejszej książce w poznawaniu Ducha Świętego idę tropem poszczególnych ksiąg biblijnych Starego Przymierza. Pismo Święte bowiem jest normą norm odkrywania Objawienia Bożego. Przedstawiam najważniejsze według mnie podpowiedzi o Trzeciej Osobie Trójcy, która „z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę”. Mam nadzieję, że choć jednej osobie uda się pomóc, by – tak jak ja – zawarła przyjaźń z Wielkim Nieznajomym.

ks. Tomasz Szałanda, Duch Święty. Dotyk Boga w codzienności, wydawnictwo WAM, 2023