Malarstwo Adama Walczyńskiego. 100 rocznica urodzin artysty

Adam Walczyński urodził się w Nowym Sączu. Ukończył Państwową Szkołę Zdobnictwa i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Od 1932 do 1937 studiował malarstwo i grafikę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1935-1936 odbył stypendium w Akademi di Belle Arti we Florencji. Uzyskał nagrodę ASP w Krakowie za „Tekę graficzną Nowego Sącza”, wydaną w 1938 roku, w tym też roku odbył podróż do Paryża. Po powrocie z wojaży osiadł na stałe w Nowym Sączu, włączając się w nurt życia kulturalnego. Wstąpił do ruchu literacko-artystycznego „ŁOM”, a także do Związku Artystów Malarzy Sądecczyzny. Podczas okupacji niemieckiej aresztowany, cudem ocalał.
Po wojnie brał udział prawie we wszystkich wystawach zbiorowych oddziału Związku Artystów Plastyków w Nowym Sączu. Artysta przemierzał ulice miasta i uwieczniał je na swoich rysunkach oraz grafikach. Uchodził za dziwaka, nie troszczył się o własny wygląd, obojętne było mu także jak mieszkał. Często przesiadywał w słynnej w Nowym Sączu kawiarni Imperial, przy „swoim” stoliku, portretując osoby siedzące obok. Niewątpliwie był malowniczą osobowością miasta, stylem życia nawiązując do artystycznej cyganerii.
W twórczości Walczyńskiego nie widać przeżytej tragedii, pogrążony we własnym świecie oddawał się artystycznym wizjom, tworząc sielankowe sceny, pogodne portrety.
Malował piękne, realistyczne martwe natury o ciekawych układach kompozycyjnych, których paleta barw jest bogata, intensywna, a kolory nasycone.
Natomiast w grafikach i rysunkach pojawiają się widoki Nowego Sącza, nakreślone sprawną ręką artysty, są to jakby zatrzymane w kadrze fragmenty ulic, zaułków, podwórek, które dzisiaj wyglądają zupełnie inaczej.

(JB)
Źródło: Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu