Dzień Indyjsko- Podhalański. Zabawa, śpiew i barwne stroje

Wtorkowy wieczór upłynął pod znakiem tradycyjnych prac domowych oraz indyjskich tańców. Sądeczanie oraz turyści licznie przybyli do hali sportowej Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji mieli okazje zobaczyć występy zespołu Mali Śwarni z Nowego Targu oraz Shivan Nrutya Cultural Academy z Vapi w Indiach.

Zespół Mali Śwarni zaprosił publiczność do „Góralskiej izby drzewnej”. Dzięki tradycyjnym strojom i sprzętom można było poczuć atmosferę sprzed stu, a nawet dwustu lat. Wszyscy mieli okazję zobaczyć czym zajmowali się nasi przodkowie. Tłumy zgromadzone w hali MOSiR były świadkami tradycyjnych prac domowych: robienia masła, przędzenie wełny i lnu, tłuczenie soli w Stypce. Zespół udowodnił, że pracę zawsze można sobie umilić śpiewem, tańcem i zabawą.

Zespół Mali Śwarni został założony w Nowym Targu w 1983 roku z inicjatywy Marii i Józefa Staszlów, którzy od początku objęli kierownictwo artystyczne, nieustannie dbając o zachowanie i rozwój tradycyjnej kultury Podhalan. Program zespołu obejmuje tylko folklor rodzimy, co sprzyja zachowaniu żywej kultury regionu. Zespół był wielokrotnie uczestnikiem znaczących międzynarodowych festiwali, tak w kraju, jak i za granicą. U boku najwybitniejszych podhalańskich artystów Mali Śwarni biorą udział w wyjątkowym widowisku – zwanym „operą góralską” – zatytułowanym „Ojciec Święty Jan Paweł II na Podhalu”, które poza Podhalem wystawione zostało również w Operze Krakowskiej, Teatrze Wielkim w Warszawie oraz Teatrze Capranica w Rzymie.

W trakcie drugiej części widowiska sceną zawładną zespół tańca regionalnego Shivan Nrutya Cultural Academy z Vapi w Indiach. Festiwalowa publiczność miała okazję obejrzeć tańce: garba (popularny taniec ze stanu Gujarat, wykonywany na cześć hinduskiej bogini Durgi w czasie dziewięciodniowego festiwalu Navratri), raas (pełen energii taniec z kijami symbolizującymi walkę pomiędzy Durgą a demonem Mahiszasurą), tippani (taniec robotników, którego nazwa wywowdzi się od narzędzia używanego do ubijania i ugniatania wapna w konstrukcji świeżo wybudowanego domu), koli (taniec rybaków z terytorium związkowego Daman), ghoomar (taniec z Radżastanu wykonywany przez młode kobiety i dziewczęta w wielokolorowych strojach; towarzyszą mu pieśni o męstwie i zwycięstwie), supda (taniec żniwny). Tańcom towarzyszyła kapela, która grała na cymbałach, bębnie dhol, talerzach manjira oraz instrumentach perkusyjnych khanjari.

Zespół tańca regionalnego Shivam Nrutya Cultural Academy pochodzi z miasta Vapi, położonego w południowej części indyjskiego stanu Gujarat. Akademia, w ramach której działa zespół, jest organizacją patronacką, a jej celem jest ochrona i promocja różnych form sztuki, takich jak teatr i lalkarstwo. Jednak największy nacisk kładzie się na dwie odmiany tańca: taniec ludowy oraz taniec klasyczny. Styl tańca klasycznego – Bharata Natyam – jest starożytnym stylem, w którym 1000 lat p.n.e. tańczyły świątynne kapłanki zwane Dewadasi. Na podstawie badań, jakie zespół prowadzi nad bogactwem oryginalnych tańców pochodzących z całego obszaru Indii, powstają programy sceniczne oferujące widowiskową rozrywkę pełną kolorów, muzyki, tańca i teatru.

(opr. MG)
Źródło MCK Sokół
Fot. (MG)

Skomentuj