50 lat po maturze. Profesor Włodzimierz Dłubacz zaprasza na jubileuszowy zjazd
Uczniowie klasy IV C z II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Nowym Sączu maturę zdawali w maju 1971 roku. Spotkają się po pięćdziesięciu latach. Świętowanie jubileuszu potrwa dwa dni.
Piątek 25 czerwca 2021
Godz. 10.00 – Msza św. w kaplicy Sióstr św. Feliksa (ul. J. Długosza 53) w intencji
Przewodniczy ks. prałat mgr Stefan Wal, dawny Katecheta klasy.
Po nabożeństwie spotkanie z ks. Katechetą min. na temat Afryki, gdzie
Godz. 12. 00 – Wizyta na Cmentarzu Komunalnym. Złożenie wiązanki kwiatów na grobie
Spotkanie zainteresowanych przy wejściu od strony szpitala.
Godz. 13. 00 – Wizyta w „naszej szkole”. Spotkanie z panią Dyrektor mgr Dorotą Smagą
i żyjącymi Nauczycielami.
Wspomnienia Nauczycieli i uczniów-abiturientów.
Zwiedzanie znanych szkolnych sal. Wspólne zdjęcie.
Godz. 15.00 – Czas wolny, do indywidualnego zagospodarowania.
Sobota 26 czerwca 2021.
Spotkanie o charakterze towarzyskim – wyjazdowe.
Rytro –„ Perła Południa.”
Godz. 12.30 – Spotkanie Uczestników „na parkingu” koło Ośrodka.
Godz. 13.00 – Wspólny obiad w restauracji.
Godz. 14.00 – Spotkanie – rozmowy „przy kawie”, wspólne spacery.
Godz. 17.00 – Oficjalne zakończenie Zjazdu. Czas do indywidualnego zagospodarowania.
Ps. Każdy punkt programu do indywidualnego wyboru. Przygotowywany jest też album Nauczycieli i Maturzystów. Potrzebne są fotografie.
Prośba o potwierdzenie swojego udziału !!! Tel. 605 858 982
Przed spotkaniem z uczestnikami jubileuszu profesor dzieli się refleksją.
O należnej wdzięczności – słów kilka.
Już starożytni zauważyli, że cnota wdzięczności jest raczej cnotą rzadką. Ludzie bowiem na ogół dość szybko zapominają o wdzięczności należnej różnym ich dobroczyńcom.
Wdzięczność ma charakter moralnego zobowiązania i wynika z naturalnego porządku rzeczy. Obdarowany powinien odnosić się z wdzięcznością do swego dobroczyńcy i odwzajemniać się za otrzymane dobro. Im większe dobrodziejstwo, tym większa powinna być wdzięczność. A wdzięczność jest wyrazem sprawiedliwości (i jej rodzajem ) wobec tych, którym zawdzięczamy różne dobra. Bliska jest też przyjaźni.
Sprawiedliwość jako taka dotyczy powinności prawnej – oddania tyle ile się otrzymało. Wdzięczność zaś i przyjaźń dotyczy otrzymanych dóbr (dobrodziejstw), w pierwszym rzędzie otrzymanych za darmo, i ma charakter raczej uczuciowy niż darowy. Tak dobrodziejstwo jak i wdzięczność opierają się na dobrej woli ludzi. Wdzięczność przejawia się przez okazywanie dobroczyńcy czci i szacunku.
Postawa wdzięczności składa się z przyznania, że otrzymało się określone dobro, ponadto z pochwały i podziękowania za nie oraz odwzajemnienia się – stosownie do miejsca, czasu, okoliczności i możliwości. Zewnętrznym aktem wdzięczności jest dar w stosownym czasie, w myśl zasady - miłość im więcej daje, tym większe rodzi zobowiązanie. Niewdzięczność zaś jest przeciwieństwem i wdzięczności i miłości. – nie odpłaca za otrzymane dobro, nie dziękuje za nie, a także je skrywa.
Otrzymujący dobrodziejstwo ma przeto moralny obowiązek swoistej odpłaty - w imię uczciwości - co znaczy, że istnieje obowiązek wdzięczności. Wdzięczność z istoty swej dąży do tego, aby więcej dać, niż się otrzymało. Wdzięczność w pierwszej kolejności należy się Bogu za dar życia. W drugiej kolejności należy się rodzicom za przekazanie nam życia – a więc i za dar życia i wychowania .Warto przypomnieć w tym miejscu zdanie Arystotelesa: „Nie jesteśmy w stanie odwdzięczyć się rodzicom za dar życia”.
Wdzięczność należy się także naszym przełożonym, nauczycielom i wychowawcom, za pomoc i wsparcie w rozwoju naszego życia intelektualnego i moralnego – za przekaz dorobku kultury, w tym kultury narodowej. Oni w większości przypadków od nas odeszli fizycznie, ale pozostali nie tylko w naszej pamięci, lecz poniekąd także w nas, w naszej osobowości, którą przez lata kształtowali, w sposobie naszego myślenia, w postawie życiowej itp.
Wdzięczność (wzajemna) należy się również naszym koleżankom i kolegom szkolnym, zwłaszcza klasowym, bo i oni wszyscy przyczynili się do naszego dojrzewania.połeczność klasowa stanowi bowiem swoistą wspólnotę – pracy i współpracy, wspólnych przeżyć, zabaw, wycieczek i spotkań, przeżywanych w tym okresie życia bardzo intensywnie. Dlatego też pozostaje w naszej pamięci na całe życie.Spotykamy się dziś w „ naszej szkole”, z okazji Złotego Jubileuszu Matury, która miała miejsce w maju 1971 roku. Chcemy nie tylko spotkać się ze sobą po latach, ale wyrazić także swoją wdzięczność środowisku szkoły, która nas kształtowała – II Liceum Ogólnokształcącemu im. Marii Konopnickiej w Nowym Sączu.
Swoje podziękowania składamy na ręce Pani Dyrektor mgr Doroty Smagi
Chciałbym teraz przypomnieć i wymienić imiennie naszych Nauczycieli
Dr Anna Grefner, wychowawczyni klasy, nauczycielka języka angielskiego i łaciny
Czajer Władysław, pułkownik WP, nauczyciel p-.
Dagnan-Herowska Zofia, nauczycielka wych. plast
Druzgalski Stanisław, nauczyciel matematyki
Edelmiller Marian, nauczyciel w-f
Fryś Ewa, nauczycielkal w-f
Grzywacz Kazimiera ,nauczycielka p-o
Jawdyk Jadwiga, nauczycielka biologii
Kociołek Julian, nauczyciel fizyki
Karwala Danuta, nauczycielka geografii
Kurzeja Stanisław, nauczyciel w-f
Leśniak Weronika, nauczycielka języka rosyjskiego
Miś Janusz, nauczyciel chemii
Pawłowski Aleksander, nauczyciel astronomii
Perucka Wanda, nauczycielka wych. tech
Piechowicz Helena, nauczycielka historii
Popiela Bartłomiej, dyrektor szkoły, nauczyciel chemii
Szczypuła Stanisław, nauczyciel w-f
Tokarski Witold, nauczyciel w-f
Wal Stefan ks., katecheta
Witek Maria, nauczycielka języka polskiego
Cześć Ich Pamięci!