WIARYgodne chrześcijaństwo (2)

(...)

Mk 8,27–35

Markowy tekst „to najstarsza książka świata o Jezusie. To pierwsza (chronologicznie) podstawowa Ewangelia. To ona przybliża nas najbardziej do czasu, działalności, nauczania samego Jezusa” (ks. M. Czajkowski). W tym odczytanym fragmencie jesteśmy świadkami obchodzenia przez Pana Jezusa i Jego pierwszych uczniów wiosek wokół Cezarei Filipowej, leżącej na północ od Jeziora Galilejskiego.

Okolica daleka od świętego miasta Żydów – Jerozolimy – stała się pogańska! Marek wyraźnie zaznacza, że stąd rozpoczęta droga, wiodąca właśnie ku Jerozolimie, to droga ku męce: „Syn Człowieczy musi wiele cierpieć (…), będzie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie” – to słowa Pana. A Piotr nic z tego nie pojmuje, przecież dla niego jego własne słowa: „Ty jesteś Mesjaszem” oznaczają wiarę w Jezusa, który wygoni okupantów rzymskich, pogan i odbuduje chwałę polityczną Izraela. Nie pojmował słów Pana Jezusa o tym, że będzie On zabity, wszak lepiej wiedział, kim ma być Mesjasz. Dlatego „wziął Go na bok i zaczął Go upominać” co w przekładzie Biblii ekumenicznej brzmi jeszcze mocniej: „zaczął Go przywoływać do porządku”. On – Piotr – Mesjasza!

Myślenie Piotra – w najlepszej przecież wierze – to planowanie ludzkie w oderwaniu od Boga. Zbawiciel bez krzyża, Reformator bez męki. Oczywiście takie myślenie nie było obce chrześcijanom – Kościołowi – wszystkich czasów, a więc i dzisiejszych. Tymczasem nie ma chrześcijaństwa, nie ma Kościoła, nie ma prawdziwej wiary – bez krzyża. Bo na drodze łatwej, tej bez krzyża, nie spotkamy Pana Jezusa. Ale też nie spotkamy Go wtedy na drodze do Emaus, już Zmartwychwstałego!

Dlatego przypomnijmy sobie śpiew przed Ewangelią: „Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Chrystusa”. Tylko tak możemy spotkać Chrystusa Zmartwychwstałego: przez krzyż.

Józef Puciłowski OP, „Wiarygodne chrześcijaństwo”, wydawnictwo WAM, 2019
Dziękujemy wydawnictwu WAM za udostępnienie wybranych fragmentów