Polskich rodzin nie stać na luksusy

Polskich rodzin nie stać na wakacje i luksusy. Większość musi liczyć każdą złotówkę.

kasa Prawie połowa gospodarstw domowych w Polsce nie może pokryć nieoczekiwanego wydatku w postaci tysiąca zł z własnych środków - wynika z raportu „Jakość życia w Polsce" przedstawionego przez GUS.

Główny Urząd Statystyczny przedstawił zestaw wskaźników umożliwiających ocenę ważnych obszarów jakości życia w Polsce. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo ekonomiczne, to z europejskich badań dochodów i warunków życia wynika, że w ub. roku 49,3 proc. gospodarstw domowych nie było w stanie pokryć nieoczekiwanego wydatku, a zaległości w opłatach miało ponad 8 proc. gospodarstw domowych.

„Oznacza to, że w okresie 12 miesięcy przed badaniem respondenci dwa lub więcej razy nie byli w stanie terminowo uiszczać takich opłat, jak: rachunki za gaz, elektryczność, wodę, wywóz nieczystości, podatków od nieruchomości i innych stałych opłat związanych z użytkowaniem mieszkania" - wyjaśnia w publikacji zespół ds. jakości życia pod kierunkiem Anny Bieńkuńskiej.

GUS, biorąc pod uwagę różne badania, określił też materialne warunki życia Polaków. Przeciętny miesięczny dochód rozporządzalny gospodarstwa domowego w 2014 r. wyniósł 1712 zł (pomniejszony o zaliczki na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne). Na mieszkanie i energię gospodarstwa domowe przeznaczały w ub. roku 20 proc. wydatków, a na żywność i napoje bezalkoholowe ok. 24 proc. wydatków.

Prawie 38 proc. gospodarstw domowych zadeklarowało w tym roku, że nie starcza im na przynajmniej jeden tydzień wakacji raz w roku, ponad 5 proc. przyznało, że brakuje im środków na żywność. Z badań spójności społecznej wynika, że z przyczyn finansowych 9 proc. (2015 r.) gospodarstw domowych nie posiadało samochodu.

Prawie 32 proc. gospodarstw domowych na co dzień bardzo oszczędnie gospodaruje pieniędzmi lub nie starcza im na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Swoją sytuację finansową dobrze oceniło 12 proc. respondentów w 2014 r. - te rodziny mogły pozwolić sobie na pewien luksus lub starczało im pieniędzy na wiele bez specjalnego oszczędzania.

GUS przy obliczaniu wskaźników jakości życia wykorzystuje m.in. badanie spójności społecznej, europejskie badanie dochodów i warunków życia, badanie budżetów gospodarstw domowych, czy aktywności ekonomicznej ludności.

W ramach warunków życia brane są pod uwagę m.in. materialne warunki, zdrowie, edukacja, aktywność ekonomiczna, czas wolny i relacje społeczne, osobiste bezpieczeństwo, jakość państwa i podstawowe prawa. Pomiar dobrobytu subiektywnego obejmuje natomiast postrzeganą jakość życia, tzn. satysfakcję, jaką ludzie czerpią z różnych jego aspektów oraz z życia jako całości, a także elementy dotyczące odczuwanych stanów emocjonalnych oraz systemu wartości.