(...)

Z tym, że odpoczynek jest ważny w życiu, zapewne każdy się zgodzi. Podobnie jak z tym, że palenie szkodzi, picie dwóch litrów wody jest dobre dla naszego zdrowia, należy jeść warzywa i zdrowo się odżywiać, a fast foody to zło. Niestety większość ludzi to wie, a nadal trudno jest im wyeliminować złe nawyki.

Wiadomo, że aby samochód jechał, potrzebuje paliwa, a naszym paliwem powinien być między innymi odpoczynek. Niestety dla wielu osób stał się on czymś mniej naturalnym, a bardziej kolejnym elementem w grafiku. „Muszę odpocząć” – słyszymy. Odpoczynek traktowany jako coś, co stanowi obowiązek, nigdy nie będzie w pełni odpoczynkiem.

Ludzie generalnie chcą być szczęśliwi, odczuwać radość i mieć poczucie stabilności. Nie da się tego zrobić bez pracy nad równowagą między czasem poświęcanym na obowiązki (zawodowe i inne) a czasem przeznaczonym na odpoczynek. Wyobraź sobie dziecko, które po szkole wraca do domu i zamiast odpocząć, pobawić się, praktycznie zaraz po powrocie siada ponownie do nauki i tak spędza większość czasu po szkole. Jeżeli będzie to podporządkowane i posłuszne dziecko, to nie będzie się buntować (choć bunt byłby tu w sumie zdrową reakcją), tylko dalej realizować plan i obowiązki. Po pewnym czasie to dziecko stanie się bardzo smutne, być może przemęczone, płaczliwe lub rozdrażnione. Dlaczego? Bo w jego życiu zabraknie równowagi. Podobnie jest z dorosłymi. Im więcej pracujesz, poświęcasz czasu na obowiązki, im więcej jesteś w trybie myślenia „muszę”, zaciskasz zęby, tym bardziej będziesz się odcinać. Odcinać od swoich potrzeb emocjonalnych takich jak konieczność odpoczynku, ekspresji i zabawy. Pod tym odcięciem ukryty będzie smutek i żal. Dlatego następnym razem, gdy będziesz wątpić w to, czy zasługujesz na odpoczynek, to pomyśl sobie, że potrzebujesz go między innymi po to, aby nabrać sił, czuć, że żyjesz, czuć radość – to tu rodzi się energia, kreatywność, wdzięczność, chęć eksploracji i realizacji nowych pomysłów.

Anna Mochnaczewska, Nawyki zamiast cudów, wydawnictwo MANDO