Na kanonizację Rity trzeba było czekać do początku wieku XX

Na początku XVIII wieku ziemię umbryjską nawiedziło trzęsienie ziemi, w wyniku którego Cascia została niemal całkowicie zniszczona, w tym także klasztor augustianek. Siostry musiały więc przenieść ciało swojej Świętej. Złożyły je w baraku w ogrodzie, gdzie pozostawało przez trzy lata w kurzu i wilgoci. Wówczas niektóre części ciała Rity zaczęły niszczeć, inne – jak twarz, stopy i dłonie – pozostały nienaruszone do dziś.

W 1745 roku hiszpańska para królewska podarowała św. Ricie bogato zdobioną barokową trumnę – był to dar wdzięczności za wymodlone za Jej wstawiennictwem potomstwo. Zanim ciało Świętej umieszczono w nowej trumnie, ponownie przebadano jego stan. Podobne publiczne oględziny zorganizowano jeszcze w 1892 i 1972 roku. Potwierdziły one częściową naturalną mumifikację, ale bez użycia środków konserwujących.

Na kanonizację Rity trzeba było czekać do początku wieku XX. W procesie kanonizacyjnym przebadano trzy cuda: nagłe uzdrowienie z ciężkiej choroby oczu siedmioletniej Elisabetty Bergamini z Terni, uzdrowienie siedemdziesięcioletniego Cosmy Pellegriniego z Conversano, który będąc śmiertelnie chory, zobaczył we śnie Ritę i wyzdrowiał, oraz cud z 1775 roku, dotyczący siostry Clary Isabelli Garofalo, mniszki z Cascii, która przez kilka lat pozostawała przykuta do łóżka. Zakonnica nagle wyzdrowiała i mogła wstać. Stało się to po tym, jak usłyszała głos mówiący do niej: „Wstawaj! Wstawaj!”. Kościół uznał te zdarzenia za cudowne, a papież Leon XIII podpisał specjalny dekret, dzięki któremu 24 maja 1900 roku doszło do kanonizacji Rity w Bazylice św. Piotra w Rzymie. Prawie pół wieku później, w 1946 roku, wybudowano w Cascii kościół pw. św. Rity, który w 1955 roku został podniesiony do rangi bazyliki. To właśnie w nim ciało świętej augustianki spoczywa w szklanym relikwiarzu.

Kult św. Rity, którą uznano za Patronkę spraw najtrudniejszych i beznadziejnych, wciąż się rozwija. Dawno przekroczył granice Włoch i szerzony jest po całym świecie. W ostatnich latach w Polsce przybywa miejsc związanych ze Świętą z Cascii. W wielu kościołach znajdują się dziś Jej obrazy, figury i relikwie. Szczególnie popularne są nabożeństwa sprawowane każdego 22. dnia miesiąca, w czasie których odczytuje się prośby i podziękowania, a kapłan święci róże, które potem czciciele Świętej zanoszą do swoich domów czy dzielą się nimi z innymi.

Cuda św. Rity, świadectwa i modlitwy, wydawnictwo WAM