Dobra książka. Sądeczanin poleca. Przeczytaj, może to książka dla Ciebie...(3)

Chcę, żebyście dzisiaj popatrzyli na swoją historię życia. Może nawet z ostatnich dni czy miesięcy. Czy są takie osoby, które was zraniły, czy są takie sytuacje, w których odnieśliście rany, które do dzisiaj bolą? Które powodują, że płaczecie po kątach. Które sprawiają, że nie jesteście w stanie otworzyć się na kolejną miłość, że nie możecie otworzyć się na znajomych i przyjaciół, że nie jesteście w końcu wstanie wejść do kościoła, po macie do Boga pretensje, że tak się stało. Chciałbym, żebyście odszukali te sytuacje z historii swojego życia, ponazywali te osoby i powiedzieli: „Przebaczam” każdemu po kolei.”

„Pierwszym miejscem przebaczenia jest spowiedź. To, co wydarza się w spowiedzi, nie dzieje się nigdzie indziej. Tylko tam Jezus jest w stanie uleczyć rany po najcięższych grzechach. Rany, ból, gniew - to wszystko musi być zabrane przez Jezusa w sakramencie pokuty. Dlatego zróbcie wszystko, żeby zawalczyć, żeby dać sobie szansę. Chcę was prosić, żebyście nie odpuszczali, chcę, żebyście powalczyli.”

„Kiedyś przyszła do mnie pewna kobieta, która była po próbie samobójczej. (…) Mówię jej: „Zapraszaj Jezusa, żeby przyszedł i dał ci łaskę przebaczenia, bo tu jest klucz do wyjścia z tej depresji.”(…) W pewnym momencie ona zaczyna płakać. Strasznie płacze, łzy jak grochy lecą jej z oczu. Myślę sobie: „ Boże, jeszcze mi tego brakowało, żeby ta kobieta mi się to totalnie rozkleiła. Co ja z nią będę robił? Proboszcza wezwę, żeby ją przytulił?” Jedyna sensowna myśl, jaka przyszła mi do głowy, to dać jej chusteczkę. Wyciągam chusteczkę z kieszeni, a zapomniałem, że chusteczkę dostałem trzy dni wcześniej, będąc w domu, od mojej siostry która wtedy chodziła do pierwszej klasy gimnazjum. Widniał na niej Tweety, kanarek z filmów Disneya…”

„Brak przebaczenia to taki to jest taki niezłośliwy guz. On sobie tam jest i niby się wydaje, że to takie niegroźne. Ale ten guz, nawet taki niezłośliwy, który uwiera w serce, zawsze, jeśli go nie wytniesz, skończy się złośliwym nowotworem i może nawet śmiercią. ( …) Więc proszę was z serca, żebyście oddali to wszystko Jezusowi, żebyście Go zaprosili do swojego serca, żebyście ponazywali osoby, które was zraniły żebyście oddali je Jezusowi i powiedzieli po kolei: „Wybaczam, wybaczam, wybaczam.”

Cytaty pochodzą z książki ks. Michała Olszewskiego pt. „Przyjmij Jego wezwanie. Zaproszenie do życia z Jezusem” wyd. eSPe.

Opr. Jordan