Dobra książka. Sądeczanin poleca. Peter Wohlleben "Duchowe życie zwierząt"(5)

5. Obyczaje

„To, że zwierzęta śpią, można jednak uważać za truizm.”

„A jerzyki? One nigdy nie siadają na grzędzie i nie pozostają na ziemi czy w gnieździe ani sekundy dłużej ponad potrzebę. Jeśli chcą spać, czynią to w locie. Jest to naturalnie nad wyraz ryzykowne - bo ptaki nie mogą wtedy zachować nad sobą kontroli. Wobec czego wzbijają się po prostu kilka kilometrów w niebo, żeby zyskać należytą odległość od ziemi. Po czym zniżają się lotem spiralnym, który pozwala im powoli opadać. I teraz mogą w spokoju zdrzemnąć się parę chwil. Na więcej czasu nie ma, bo w końcu muszą ocknąć się w porę, zanim zrobi się niebezpiecznie i dachy pierwszych domów zanadto się przybliżą.”

„Jak wszyscy dobrze wiedzą, świnie są nad wyraz schludnymi zwierzętami. Najchętniej korzystają ze swego rodzaju toalety, to znaczy ze stałych miejsc, w których załatwiają swą mniejszą lub większą potrzebę. Taka toaleta nigdy nie mieści się w ich legowisku- no bo któż by chciał spać w śmierdzącym! Dotyczy to zarówno dzików, jak i świń domowych. Gdy zatem oglądamy zdjęcia chlewni, tych maciupeńkich boksów (1 metr kwadratowy na zwierzę)i widzimy ich ufajdanych  lokatorów, możemy się tylko domyślać, jak źle zwierzęta się czują.”

„Zwierzętom nie udają się więc długoterminowe prognozy pór roku. Jednak jeśli spojrzymy na krótkoterminowe zmiany pogody, to tu już rzecz ma się zupełnie inaczej. Jednym z moich ulubionych gatunków ptaków pod tym względem jest zięba zwyczajna. Ptaki te chętnie żyją w starych bukowych lasach, ale także w lasach mieszanych. Tam samczyk wyśpiewuje zakończoną trelem piękną melodię. Jej rytm odpowiada ułatwiającej jego zapamiętanie rymowance, której uczyłem się na studiach: „Czy czy  czy  nie piękny ze mnie feldmarszałek”. Śpiew ten można zresztą usłyszeć jedynie przy pięknej pogodzie. Gdy nadciągają piękne chmury czy wręcz zaczyna padać, słychać tylko jednostajne „writ”. Zięba reaguje śpiewem na naruszenia ustalonego porządku, jednak nie na pojawianie się ludzi, co sam mogę stwierdzić podczas codziennych obchodów rewiru. Znikanie słońca za piętrzącymi się groźnie burzowymi chmurami jest natomiast dla niej wyraźnie niepokojące.”

Cytaty pochodzą z książki pt. „ Duchowe życie zwierząt” napisanej przez leśnika i miłośnika przyrody Petera Wohllebena i wydanej z pięknymi ilustracjami przez wyd. Otwarte.