Dobra książka. Sądeczanin poleca. Haruki Murakami "Zawód: powieściopisarz" (7)

(…). Prawdopodobnie teksty z tej książki zostaną potraktowane jako eseje autobiograficzne, ale pisząc je, nie miałem takiej świadomości. Chciałem tylko jak najbardziej konkretnie i prawdziwie opisać, jaką drogę przeszedłem do dziś jako pisarz, i podzielić swoimi refleksjami na ten temat. (…).
Chciałbym tylko, żeby zrozumieli Państwo jedną rzecz, a mianowicie to, że jestem zupełnie zwyczajnym człowiekiem. Rzeczywiście, pewnie mam jakiś talent pisarski (bo gdybym w ogóle nie miał, nie przetrwałbym tak długo jako pisarz). Ale poza tym jestem zwyczajnym człowiekiem, takich ludzi jak ja jest wszędzie pełno, choć samemu niezręcznie mi to mówić. Kiedy idę ulicą, nikt na mnie nie zwraca uwagi, w restauracji zwykle dostaję najgorszy stolik. Gdybym nie pisał książek, nikt pewnie by się mną nie interesował. Prowadziłbym zupełnie zwyczajne życie w zupełnie zwyczajny sposób. W codziennym życiu prawie nie uświadamiam sobie faktu, że jestem pisarzem.
Ale przypadkiem miałem trochę talentu do pisania, miałem też szczęście, a poza tym nieco mi pomógł mój uparty charakter (patrząc pozytywnie, można mnie nazwać konsekwentnym) i od ponad trzydziestu pięciu lat udaje mi się być zawodowym pisarzem. Ten fakt do dziś mnie dziwi. Bardzo głęboko mnie dziwi. W tej książce chciałem opowiedzieć o tym zdziwieniu i o silnej chęci (pewnie można ją nazwać wolą) zachowania go w możliwie czystej formie. Być może ostatnie trzydzieści pięć lat mojego życia było żarliwą próbą zachowania tego zdziwienia. Tak mi się wydaje. (…)

Cytaty pochodzą z książki:
Haruki Murakami „Zawód: powieściopisarz”, tłumaczenie - Anna Zielińska-Elliott
Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2017

Osoby zainteresowane współpracą w zakresie doboru tytułów do prezentacji zapraszamy do kontaktu: [email protected]